هفتم ثور (( اردیبهشت ) وهشتم ثور ( اردیبهشت ) در افغانستان :

هفتم ثور ۵۷ وهشتم ثور ۷۱: 
------------------------------- 
باکودتای خونین هفتم ثور 1357 وبتعقیب 
آن شدت عمل حزب دموکراتیک خلق بربالای مردم افغانستان واعلان نظام دموکراتیک
( چپ سوسیالستی ) مخالف اعتقادات اسلامی مردم افغانستان وحمایه همه جانبه اتحاد شوروی سابق از این رژیم واعزام مستشاران آن در اوائیل به کمک آن در افغانستان واعلان جنگ ( حزب دیموکراتیک ) با همه ملت افغانستان که عده ی از مردم را بنام سرمایه دار وفیودال و عده ای را بنام ارتجاع واخوان الشیاطین وعده ای دیگری را بنام ناسیونالیست های تنگ نظر میخواندند و به اساس منطق نا معقولی که ( هرکه باما نیست دشمن ما است ) باهمه مردم افغانستان 
اعلان دشمنی وجنگ کردند ودر نهایت دیدیم که با اعمال زشت وغیرانسانی خود مردم افغانستان را به کشتارگاهها کشانیده وبسیاری از آنها را کشتند وهزاران تن انسانهای بی گناه را شکنجه آزار واذیت ، حبس وزندانی نمودند.و بحدی غلو کردند که در مدت کوتاهی تمام زندانهای کشور را در مرکز وولایات پر از مردمان بی گناه نموده وتعدادی را در مخفیگاهها به اثر شکنجه وضرب وقتل شهید ساخته ویا معلول ومعیوب گردانیدند.. ومیلیون ها انسان دیگر این سرزمین را آواره ومهاجر ساختند گرچه در ابتدای کودتای هفتم ثور 
حضور شوروی ها در افغانستان علنی وملموس نبود بلکه بطور مخفی به همکاری همدستان شان در افغانستان میشتافتند ولی بعد از کشته شدن نور محمد تره کی توسط حفیظ الله امین وکشته شدن حفیظ الله امین توسط شوروی ها وبه قدرت رسیدن ببرک کارمل ونجیب وجناح پرچم این بار شوروی ها با ارتش و قوای مکمل در ششم جدی 1358 وارد افغانستان شدند وافغانستان را عملاً اشغال نظامی نمودند 
و اما هشتم ثور ۱۳۷۱ مصادف است باروز پیروزی مجاهدین وشکست رژیم دست نشانده اتحاد شوروی در افغانستان که انتظار میرفت تا نتیجه جهاد ومبارزات و ایثار وفداکاری های جهاد گران ملت مسلمان افغانستان در این روز به ثمر بنشیند ودیگر افغانستان هرگیز روی جنگ وخشونت را نبیند واشک هیچ مادری به فراغ فرزندانش بار دیگر نریزد

وآواره ها ومهاجرین جنگ های تحمیلی بتوانند بکشور خود باز گردند وافغانستان بطرف صلح وامنیت وثبات دائیمی و پیشرفت وترقی به پیش رود و ثمره جهاد و مقاومت مجاهدین ومهاجرین افغانستان در همین پیروزی نسبی شان تبلور پیداکند واز این روز بعنوان روز پیروزی جهاد برحق مردم افغانستان تجلیل بعمل آید و از فداکاری ها وجان نثاری ها جان بر کفان وشهداء وجانبازان کشور در گوشه گوشه افغانستان یاد آوری ها صورت گیرد واز نقش ا یشان در آزادی افغانستان با ارج گذاری واحترام کاملی یاد گردد وبه ارواح پاک شهدای کشور دعا ها ودرودها ی فراوانی فرستاده شود و از ضعف ها وکاستی ها ی سیاسی دیروزی سران مجاهدین پند وعبرت لازم گرفته شود و عمل کرد شان را مورد نقد سازنده قرار گیرد تا در آینده چنین اشتباهاتی از طرف زمامداران آینده کشور ما صورت نگیرد ومردم افغانستان دین هموطنی وهم کیشی خود را نسبت به همه مردم ومجاهدین وشهداء کشور خود انجام داده باشند که متا سفانه چنین نشد بلکه هرکس وهرگروهی بفکرخودوجریان خود وقوم وسمت خودمصروف گردید وافغانستان عملا به جزایر قدرت ها ی منطقه ای مبدل گردید ودر عرصه سیاسی مثل همیشه همه از خود نا توانی وضعف نشان دادند و بصراحت بایست گفت:که در تاریخ افغانستان متاسفانه همیشه کار یکه بمر دم افغانستان تعلق داشته مردم از عهده آن کار بخوبی بر آمده اند چنانچه در جهاد بمقابل اتحاد شوروی مردم کشور بادل جان به صحنه پیکار ونبرد حضور پیداکردند فرزندان خود را قربانی دادند با هست وبود خود از جهاد ومجاهدین حمایه کردند مادران وخواهران افغان غذاو نان برای مجاهدین تهیه - لباس شان را شسته فرزندان شان را تربیه وبزرگ کرده با همه مظلومیت های خویش کرنجی بر ابروی نیاوردند وماننده برادران خود بلکه صبور تر ازآنها در صحنه مبارزه حضور داشته وطعم تلخ مهاجرت ها را با اولادهای خود ماننده برادران خود چشیده اند 
ولی متاسفانه کاریکه به رهبری سیاسی در افغانستان تعلق داشت مثل همیشه دارای کاستی ها وضعف های فراوانی همراه بود وهنوز هم هست چنانچه اگر مرور کوتاهی بتاریخ زنده افغانستان بخصوص بعد از پیروزی مجاهدین در مقابل اتحاد شوروی تا امروز داشته باشیم بخوبی میتوانیم این ضعف های سیاسی رهبری افغانستان را ببینیم چنانچه هم زمان باپیروزی جهاد دیدیم چه کشمکش های در بین گروه های مجاهدین در این کشور رخ نداد ؟ و به اوج خود نرسید وادامه پیدانکرد ؟ وبعد از پیروزی باز جنگ های داخلی وراکت پراگنی ها که سبب خرابی شهر کابل وظهور جریانی بنام طالبان در افغانستان نشد ؟ که همه ما شاهد این حوادث بودیم و تا امروز متاسفانه که مردم افغانستا ن نتوانستند روی آرامش وامنیت را در کشور خود ببینند وهنوز هم جنگ از مردم افغانستان قربانی میگیرد وعملیات انتحاری و انفجار ی بشدت خود ادامه دارد و مداخلات خارجی ها وکشمکش های سیاسی داخلی بیشتر از پیش در کنار جنگ وآوارگی مردم همجنان ادامه داشته بلکه به اوج خود رسیده وبراختلافات قومی - نژادی وزبانی دامن زده میشود وجنگ مثل همیشه همچنان از مردم ونیروهای امنیتی کشور ما قربانی میگیرد که نمونه های آن را هر روز ه ما شاهد هستیم - اشک چشم مادران ما هنوز خشک نگردیده ودر ماتم عزیزان خود بطور دائیم اشک می ریزند وبه ماتم وعزای عزیزان خود نشسته اند .وهیچ دری هم بجز در گاه الاهی برای ما دیگر باقی نمانده که ایجاب میکند تاهمه ما باتضرع بدر بار او دست نیاز بلند کرده واز او بخواهیم تا صلح وامنیتی سراسری را در کشور ما تا مین کند وقتل وخون ریزی – انتحار وانفجار را از این ملک دور گرداند ودر دلهای همه ما الفت – محبت - صمیمیت وبرادری را احیاء گرداند . 
بمنه وکرمه آمین یارب العالمین