کتاب آشنائی با کشور همسایه تاجیکستان از چاپ برآمد:

بسم الله الرحمن الرحیم :

کتاب آشنائی با جمهوری تاجیکستان از چاپ برآمد:

 کتاب آشنائی با جمهوری تا جیکستان که  حاوی مطالب از قبیل موقعیت جغرافیا ئی  گذشته تاریخی روابط روبه گسترش دو کشور افغانستان وتاجیکستان  آشنائی بافرهنگ زبان وادبیات و استقلال این کشور از اتحاد شوروی سابق وغیره مطالب خواندنی و جذابی را دارا بوده که در این اواخر توسط سید محمد خیرخواه

نوشته شده واز جانب انستیتوت دیپلوماسی وزارت خارجه ج ا افغانستان چاپ گردیده بدسترس علاقمندان آن گذاشته شده که در مقدمه کتاب مذکور چنین میخوانیم  طوریکه میدانید:

تاامروز تعاریف متعددی برای دیپلو ماسی(Diplomacy)ازجانب دانشمندان

علوم سیاسی وروابط بین المللی ارائه شده که هرکدام بنوبه خود گوشه از عرصه کار دیپلو ماسی وروابط بین المللی را روشن میسازد بطور مثال در تعریف دیپلوماسی گفته شده که (دیپلوماسی عبارت از مجموعه مقررات وقواعدی است که روا بط میان دولت ها وکشورها را ترتیب وتنظیم مینماید(1)ویا عبارت از علمی است که روابط میان کشورها را نظارت کرده وعرصه کارش بررو ابط خارجی کشورها تمرکزدارد هر تعریف ازدیپلوماسی اگرداشته باشم شامل روابط کشورهاودولت ها بایگدیگرگردیده که قبل از موجودیت و تنظیم روابط میان دولت ها وکشورهاایجاب میکند تا درقدم اول شناختی ازدولت و کشور خود ودولت های دیگر داشته و ارزش روابط  میان کشور خود و کشورهای دیگر رابخوبی درک نمائیم ازاین جهت اگر بتوانیم معلوماتی را ازکشورهای جهان وکشورهای ( منطقه وهمسایه) داشته وساحه همکاری میان کشور خود وکشور های دیگررا تحلیل وتجزیه نموده وعرصه همکاری هارا مشخص سازیم  بهتر میتوانم ر وابط کشور خود باکشور های دیگررا انسجام بخشیم زیرا شناخت از کشورخود وکشورهای دیگر برای تنظیم روابط وهمکاری های دو جانبه وچند جانبه ضروری پنداشته میشود

. خوشبختانه ا فغانستان باموقعیت خاص وحساس که درمنطقه وجهان دارد  میتواند نقش خوبی را با این نوع همکاری هاداشته باشد تاجائیکه میتوان گفت از موقعیت حساس و استراتژیک( افغانستان) طوریکه   میشود بهره برداری مثبت صورت گیرد متاسفانه بعضا ممکن بهره برداری منفی نیز صورت گیردچه بساکشورما درگذشته قربانی همین موقعیت حساس خود نیز گردیده.و بمراتب چنین شده است.و امروز افغانستان بازخم های عمیق که در دوسه دهه اخیر(قر ن بیستم واوائیل بیست ویکم م.)ازجفای روزگار ومداخلات گوناگون اجانب ودشمنان خود برداشته بمرحله رسیده که مردم افغانستان به انسان مارگزیده شباهت دارند که از تناب سیاه وسفید(ابلق)ممکن هراس داشته باشند حتی تاجا ئیکه اگر کدام کشور دور ویانزدیکی بکشورما سلام دوستانه هم بنماید ناخود اگاه بامعذرت باید گفت .که مردم مارا بفکر وامیدارد که پشت سر این سلام توطئه نهفته نباشد؟ وواقعا سلام دوستانه باشد؟ ودها سئوال دیگرکه به ذهن ها متاسفانه هنوز  خطور میکند .امید واریم روزی فرا رسد تا این ذهنیت ها تغییر مثبت پیدا کند وبمر حله برسیم تا به همگان اعتماد کرده بتوانیم البته.در این میان افغانستان ازخود دوستان مورد اعتمادزیادی نیزدارد.که بخوبی میتواند به آ نها اعتماد کند.که ازجمله آنها یکی کشور  دوست وهمسایه ما تاجیکستان است.

که میتوان به آن  اعتماد کاملی داشت چه تاجیکستان درموقعیت قرار ندارد که تصور شود اهداف پنهانی را درمنطقه ما دنبال میکند بلکه کشور دوست وهمسا یه است که میخواهد همکار صادق باافغانستان درعرصه های مختلف اقتصادی تجارتی مواصلاتی ترانسپورتی وترانزیتی صحی فرهنگی وامنیتی بوده باشد که این اهداف مشروع هم برای تاجیکستان وهم برای افغانستان مهم وباارزش است. چنانچه اگر هردو کشور بتوانند روابط اقتصادی تجارتی فرهنگی مواصلاتی وغیره میان کشور های خود را گسترش وتوسعه بیشتری   دهند یقینا بنفع مردمان هردو کشور تمام خواهد شد ولو بحجم پائینتری درقدم اول هم قرار داشته باشد زیرا این نوع همکاری ها میتواند هردو کشوررا بیشتر بخود متکی سازد وبرای مردمان هردو کشور درحد خود کار وشغل ایجاد کند واز بیکاری ها جلوگیری کند ازان گذشته طوریکه همگان میدانند افغانستان دروازه ورود وراه طبعی آسیای مرکزی به آسیای جنوبی وشرق میانه بحساب رفته وکشور های همسایه شمالی ما چون تاجیکستان ازبکستان ترکمنستان اگر خواسته باشند انرژی طبعی گاز وبرق آبی تولید شده ارزان کشورهای خودراببازار های منطقه وجهان عرضه کنند ارزانترین وطبیعی ترین راه برای نیل به این هدف افغانستان خواهد بود.زیرا موقعیت ترانزیتی وترانسپورت زمینی که افغانستان درمنطقه بین آسیای مرکزی وجنوب آسیا وشرق میانه دارد ازنظر هیچ کار شناس وصاحب نظری پوشیده نیست ودرواقع افغانستان راه وصل کشورهای آسیای میانه به آسیای جنوبی وشرق میانه بوده ومردم افغانستان بامردم تاجیکستان ومردمان کشور های همسایه دیگر علائیق بس عمیق ودیرینه دوستی همسایگی هم زبانی هم کیشی هم فرهنگی وخویشاوندی دارند که اگرما بتوانیم ازاین همه مناسبات نیک ودوستانه برای رشد وتوسعه همکاری میان کشور های خود استفاده کنیم بزرگترین خدمتی خواهد بود که بمردمان منطقه خود انجام دادیم.وخوشبختانه باید گفت: که درافغانستان چنین اراده نیکی بقوت خود وجود دارد که میتواند شرائیط گسترش روابط افغانستان را باکشور های همسایه ومنطقه بهتر وبیشتر مساعد سازد.بهمین منظور نوشته حاضریکه بد سترس شماخواننده عزیز قرار میگیرد عبارت ازمجموعه معلومات مختصری از تاجیکستان.که شامل موقعیت جغرافیائی سرحدات رسمی دین زبان ومذهب و نوع حکومت،  گذشته تاریخی استقلال سیاسی از اتحاد شوروی سابق روابط فدرا تیف روسیه وتاجیکستان وجنگ داخلی دراین کشور روابط نیک ورو به رشد افغانستان با تاجیکستان وضرورت همکاری های بیشتر دوکشور جهت رشد مناطق سرحدی بخصوص( مناطق بدخشان کوهی تاجیکستان وبدخشان افغانستان) وظرفیت های موجود درساحه همکاری ها میان دوکشور ازجمله انتقال انرژی برق و ضرورت افغانستان به این  انرژی وجمهوری تاجیکستان بعد از استقلال از اتحاد شوروی واشتراکات عمیق فرهنگی زبانی عرف وعادات میان دوکشور

( افغانستان وتاجیکستان) ونمونه های ازادبیات دیروز وامروز تاجیکستان دیدنی های این سرزمین وسفره سخاوتمندانه سنتی تاجیکی ودر اخیر مجموعه از اسناد ی( بشمول توافقنامه ها تفاهمنامه ها پروتکل ها اعلامیه های دوجانبه وسه جانبه) میان دوکشور وکشورهای سومی که در این اسناد بعنوان طرف سوم ازانها یاد شده شامل بوده که امید است مورد توجه پژوهشگران وعلاقمندان قرار گیرد باعرض ارادت واحترام

سید محمد خیر خواه

کابل اول اسد1390

هدف این نیست که ما اینیم وآنیم: مسافر خسته دیار: شبنم گل در به

 مسافر خسته دیار:

 شبنم گل در بهار زیبا است--- برف چله پررنج بار زیبا است

  در عشق گل اگر پروانه بمیرد---

بر دامن دشت و کوهسار زیبا است-

 در انتظار آسایش وآرزوی سعادت ---

صبر مسافر خسته دیار زیبا است-

 مژده ای رهائی ازدرد 

بر مریضی با شدت درد گرفتار زیبا است-

  آسان بود گفتن درد باحرف وکلمات-

حوصله دوری دیدار غریبوار زیبا است

گفتگو ومشاجره درخت بید بازردالو ومیانجیگری سرو آزاد:

درخت بید بازردالو چنین گفت --- بهار امسال بی کر وفر نباشد –

زمستان چنان شدت آورده باخود---

که هرروزآسمان شهرما بی قهر نباشد

 دعا گوئیم به درگاه خداوند باتضرع ---

که این ملک هیچگاه بی در وپیکر نباشد

مثل گویند مردمان شهر کابل—

که کابل بی زر باشد بی برف تر نباشد

جواب بیدرا زردالو چنین گفت – درختان باثمر چون تو بی بر نباشد-- 

درآمد بین شان سرو خرامان--- درختان و گلان مزاحم یگدیگر نباشد

خواصی جنگ وآشوبی دوامدار ---

خصال مردم خوب ونیک سیر نباشد

هدف این نیست که ما اینیم وآنیم:

بتوگویم عزیزم درد دل را--- که باید بحث قومی را گذاریم

 یکی گوید که من آرییئن نژادم--- دیگر گوید که من ترکی نهادم-

سومی گویدکه هستم قوم سادات---

چهارمی آیدکه من مغل نژادم-

به والله همه ما هستیم فرزند انسان---

چه پشتون چه تاجیک چه ترکمان-

 بنزد حق قومیت ارزش ندارد---

مهم آن است که انسان چی میکارد-

 هدف این نیست که ما اینیم وآنیم---

مهم آن است که ما از زندگی چی دانیم-

وجود قومیت بهر شناخت است---

نه اینکه در مسابقه کی از کی باخت است-

همه دریک وطن زندگی داریم--- همه ما معتقدبا کردگاریم-

 همه ما پیروی دین محمد(ص) ---همه از خالق خود منت گذاریم-

چه خوش گفته بما اقبال دانا--- به راسی خوب توجیه کرده مارا-

 (نه افغان نه ترک نه تتاریم—چمن زاریم واز یک شاخساریم )–

(تمیز رنگ وبو برما حرام است--- که ما پرورده یک نو بهاریم )-

 به روز حشر کس ازما نپرسد--- که ما از کدام قوم واز کدام تباریم –

مگر پرسند از ما حساب اعمال--- که تا بینند ما با خود چه داریم –

حساب هرکس در عمل اوست---  نه اینکه فرزند فلان بزرگ تباریم

ادامه مطلب  وسرودهای دیگر در ویبلاک    baresh.blogsky.com

خوشبینی وحسن نظر بمردم از نظر اسلام واعلامیه جهانی حقوق بشربسم ا

بسم الله الرحمن الرحیم

 خوشبینی وحسن نظر به مردم ازنظراسلام واعلامیه جهانی حقوق بشر:

از نظر علماء، عرفاء و فقهای اسلامی، خوشبینی و حسن نظر به مردم در اسلام به اندازة قوی و استوار وجود دارد که هیچ کسی حق ندارد به کسی دیگری به دیدة شک و تردید بنگرد چه در آثار و متون اسلامی ما (ظن المؤمن خیر) آمده است.  و از نظر عدالت وقضاوت اسلامی و حقوق پذیرفته شدة بین المللی هم هیچ کس تا زمان اثبات جرم وی در دادگاه صالحه به اثبات نرسد به دیدة مجرم و گنگهار دیده نشده و به حیث مجرم شناخته نمیشود. چنانچه در ماده 11 اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز در این رابطه چنین آمده است:     

(هر کس که به جرم (گناهکاری) متهم شده باشد، تا وقتی که در جریان یک دعوای عمومی که در آن، کلیه تضمینات لازم برای دفاع او تأمین نشده باشد تقصیر و گناه او قانوناً محرز نمیگردد و بی گناه محسوب میگردد.  (اصل برائت)و

هیچکس برای انجام یا عدم انجام عملی که در موقع ارتکاب آن عمل به موجب حقوق ملی یا بین المللی جرم شناخته نمی شده محکوم نخواهد شد. به همین طریق هیچ مجازاتی شدید تر از آنچه که در موقع ارتکاب جرم بدان تعلق میگرفته در بارة احدی اعمال نخواهد شد.)(1)  

حسن نظر بمردم از دیدگاه رأفت اسلامی هم طوری است که بطور مثال اگر علامات مثبت و منفی هر دو در اثبات و نفی ایمانداری شخصی دلالت کند به این صورت که علامات کمتری برای اثبات و علامات بیشتری برای نفی ایمانداری آن وجود داشته باشد همین علامات کمتر نسبت به علامات بیشتر ترجیح داده شده و چنین شخص را کسی حق ندراد از دایرة اسلام خارج ساخته و مسلمانش نداند. که این خود نمایانگر وسعت نظر و حسن نیت اسلام نسبت بمردم را نشان میدهد. اینطور نیست که مهر و تاپة فسق و تکفیر در جیب هر  کسی موجود بوده و هر کسی که به نظر آن بدجلوه کند فوراً از مهر و تاپة تکفیر وتسفیق استفاده نماید و آن را متهم به بی دینی و فسق فجور و لامذهبی کند. چنانچه در مذهب امام اعظم ابوحنیفه «رح» این خوشبینی و حسن نظر نسبت بمردم به اندازة قوی، متین و استوار موجود است که ایشان هیچ کس از اهل قبله مسلمین را از دائره دین خارج ندانسته و همه اهل قبله مسلمین را مسلمان میدانند(1) و اعمال هر کس را به خود کس مربوط دانسته و کس دیگری را جوابگوی آن اعمال نمیدانند. حتی نسبت به اسلاف و وقایع تاریخی و جنگهای داخلی بین مسلمانان در گذشته تاریخ نیز چنین ابراز عقیده میکند: «هم رجال و نحن رجال و لا تسئلون عما کانوا یفعلون» گذشتگان انسانها و شخصیت های بودند که خودشان جوابگوی اعمال خودها، هستند و ما هم مردمانی هستیم که جوابگوی اعمال خود خودمان، میباشیم، یقیناً که هیچ کس از اعمال کس دیگری مسئولیت جوابگویی ندراد بلکه هر کس جوابگوی اعمال خودش خود او است. (ولا تزروازرته وزر اخری )و  

در عرفان اسلام مردم دوستی و حسن نیت به خلق الله به اندازه عالی و صریح بیان شده که از توان این نوشته کوچک بیرون است. در این سلوک (عرفان اسلامی) خودنمایی و خودپسندی به اندازة مذموم و نکوهش شده که گویند: شخصی در سحر از شبی برای ادای نماز تهجد برخواسته بود و چون مردمان دیگر را در آن سحر در خواب دید لب به اعتراض گشود که چرا اینان همه در خوابند؟ بزرگی که او را نظاره میکرد در جوابش به او چنین گفت: ای کاشکی تو هم در خواب میبودی تا بر مردم چنین اعتراض نمیکردی؟ 

میبینید چقدر وسعت نظر و همت والا در این دیدگاه و نظر موجود است که هیچگاهی از دید بخالت، حسادت و تنگ نظری و سوء نیت به مردم که عبادالله و عیال الله هستند نمیبیند و جوهر وجود ذاتی انسان را مثبت ارزیابی کرده – ولو بطور عارضی در مسیر زندگی فردی خود به انحرافات هم کشانیده شود به رخش دروازة بازگشت و توبه را بسوی خدا مسدود نمی داند و شرایط توبه و انابه را بهیچ صورتی از او سلب نمی نماید حتی هیچ کس را اجازه نمیدهد که بعنوان نمایندة خدا مانع بازگشت و انابه بندگان خدا بسوی خدا گردد و دروازة رحمت و غفران خداوندی را بر رخ مردم که بندگان خدا هستند مسدود اعلان نماید و با اعمال فریبکارانة خود سبب مأیوسیت و ناامیدی مردم از رحمت و رأفت خداوندی گردد. 

چنانچه قرآن کریم خود در سورة زمر آیه 53 در بارة رحمت و رأفت خداوندی برای بندگانش چنین ارشاد میفرماید:

قل یا عبادی الذین اسرفواعلی انفسهم لاتقنطوا من رحمته الله ان الله یغفرالذنوب جمیعاً انه هوالغفور الرحیم (سوره زمر آیه 53) 

بگو (از طرف من) ای بندگان من! آنان که زیادتی و اسراف کردید بر نفس های خود ناامید مشوید از رحمت خدا، به تحقیق که خداوند می آمرزد گناهان را همه، به تحقیق او است آمرزگار مهربان.

مفسر میگوید: این آیه مقام رفیع عفو و رحمت بی پایان حضرت خالق ارحم الراحمین را اعلان میکند و در حق شدیدترین مریضان (مایوس العلاج) حکم اکسیر شفا را دارد. مشرک ملحد، زندیق، مرتد، یهودی، نصرانی، مجوسی، مبتدع، بدکردار، فاسق و فاجر هر که باشد بعد از اینکه این آیت را بشنود سببی وجود ندارد که از رحمت و غفران خداوندی مایوس و نا امید گردد و به کلی قطع امید نماید، زیرا که حق تعالی گناهان هر که را بخواهد معاف نموده و می بخشد و هیچکس مانع او شده نمیتواند. بنابر این نباید بنده از رحمت حضرت حق تعالی مایوس و ناامید شود) (1)

باز آی باز آی هر آن چه هستی بازآی     گرکافر و گبر و بت پرستی بازآی

این درگة ما درگه نا امیدی نیست                 صد بار اگر توبه شکستی باز آی

    منابع:

1-  ابوالمنتهی – شرح فقه الاکبر از امام اعظم ابوحنیفه «رح»   

2- قرآن کریم سورة زمر آیه 53

3- تفسیر کابلی

4-                                                                                     باعرض احترام

 سیدمحمد خیرخواه

5-  

6- کتاب  مواهب الهی یا ارزش های معنوی ،  اثر نویسنده    

7-  شعر از مولوی بلخی و یا ابوسعید ابوالخیر

8- اعلامیه جهانی حقوق بشر ماده 11 بند 1 و 2