یکی دیگر از جمله عوامل افراطگرائی وتعصب جهل ونادانی است:
======================================
البته بصراحت گفته میتوان که جهالت ونادانی بحیث بزرگترین دشمن انسان در طول تاریخ بشر بحساب رفته که با چهرها وکرکترهای گوناگونی ظهور کرده و از دشمنی انسان هیچ زمانی دست برنداشته وهمواره مانع تعالی وترقی انسان بوده است وامروزنیز یکی ازجمله بزرگترین مشکلات موجود بشر بحساب می رود.و درد اصلی وکشنده جهان اسلام نیزدر همین جهالت وتعصب ناروا ریشه داشته که اکثر مشکلات امروزی مسلمانان ازآن منشاء میگیرد وتازمانیکه هیولای جهل بعنوان دشمن اصلی انسان دربین جوامع مسلمانها همچنان حکمرانی کند مسلمانان مجبور خواهند بود تا با انبوه مشکلات موجود دست وپنجه نرم کنند چنانچه همه میدانندکه جهل و نا دانی روزی زیریک عنوان وروزی زیر عنوان دیگری چهره نمائی میکند. اگر هنوز مردم افغانستان ازجنگ و بی عدالتی انتحار وانفجار بیسوادی وخود خواهی انحصارطلبی عدم پیشرفت وترقی و صدهاناهنجاری های دیگر اجتماعی وسیاسی رنج وعذاب می کشند ریشه اکثر آنها برمیگردد به جهالت ونادانی که سبب اصلی همه این بد بختیها ونابسامانی ها بوده و مبارزه با جهالت ونادانی کار سهل و آسانی هم نخواهد بود که به آسانی بتوان بر آن فائق آمد بلکه مبارزه با آن زمان طولانی که با صبر وتحمل زیادی همراه باشد میطلبد .وجا معه جنگ زده ماننده افغانستان که مدت طولانی گرفتار جنگ ونابسامانی بوده وجنگ طبیعتا خشونت بی عاطفگی وبیسوادی عدم انکشاف وترقی رابا خود همراه دارد که همه این عوامل دست بدست هم داده و سبب عقب ماندگی بیشتر کشورما گردیده است.
برای واضح شدن مطلب میتوان جامعه بشری را به یک باغ وبوستان سرسبز وپرمحصولی شبیه دانست که دارای میوهای مختلف وگل های رنگارنگ و زیبای که محصولات باغ وبوستان را تشکیل میدهند بوده جامعه انسانی نیز شبیه همان باغ وبوستان است که نسل جوان و تحصیل کرده وبا معرفت آن محصولات نیک وبا ثمر جا معه بحساب میرود حالا اگرهمان باغ وبوستان یادشده خود سر رهاشود ودر آن بموقع آبیاری صورت نگیرد توجه بدرختان ونهال هایش مبذول نگردد زارع و دهقان موظف در آن باغ بیل نرند وزمین هارا آماده بهره برداری نکندعلف های هرزه وبی فائیده را نچیند بگل وگیاه ودرختانش رسیدگی نشود آن باغ وبوستان بعد از مدت زمانی نابود خواهدشد ویا علف های هرزه وحیوانات موزی ودرنده وخزندگان سمی در آن باغ وبوستان سکنی اختیارکرده آن باغ وبوستان را بعد ازمدتی از استفاده خارج خواهند ساخت. جامعه انسانی نیز شبا هت بهمان باغ وبوستان رادارد که اگر به نسل جوان جامعه توجه لازم وکافی صورت نگیرد وخود سرانه رهاشود وازهرمنبع خوب وبدی تغذیه کند فرقش باهمان باغ وبوستان علفزار هرزه وبی ثمر نخواهد بود ؟ و حتی ممکن که چنین جامعه گرفتار هزاران مرض اجتماعی واخلاقی وروانی دیگری نیز گردد وجهالت ونادانی بتواند درهمه ابعاد وعمق جامعه رسوخ کند ودر نتیجه افراد جامعه را به هر راهی نادرستی وازجمله بجانب افراطگرائی وتروریزم انتحار وانفجار و اعتیاد وقاچاق مواد مخدر بکشاند.که خداوندج ملت بیچاره ما را از این همه مصیبت ها نجات دهد آمین یارب العالمین
چرا حملات انتحاری وانفجاری برمراکز تحصیلی وتعلیمی ؟
=================================
انواع حملات تروریستی چه انتحاری وچه انفجاری در اصل نمایانگر ناتوانی – خود باختگی –یاس وناامیدی باندهای تروریستی انتحار کننده - حامیان وعاملان شان را بنمایش میگذارد که هیچ امیددیگری به زندگی خود وباندهای منفورخود ندارند که باخود کشی خود ملتی را نیز بماتم مینشانند که در قبال چنین حوادث (انتحاری وانفجاری )هوشیاری نیروهای امنیتی – اطلاعاتی وکشفی کشور بسیار مهم وباارزش است که قبل از وقوع حوادث بتوانند ازان اطلاع حاصل کرده وقبل از انتحار وانفجار بتوانند ازان جلوگیری نمایند واز جانب دیگر هوشیاری وبیداری مردم ما که باید در چنین شرایط حساسی بیشتر متوجه خود اطفال واولادهای خود بوده باشند واز تجمعات بی مورد به پرهیزند سوم – تمام مسولین که بنحوی مسول تجمعات افراد ماننده مسولین دانشگاه ها ( پوهنتون ها ) مدارس –مکاتب – تجمعات اعتراضی – تظاهرات – راه پیمایی ها وغیره همه شان باید متوجه شرایط امنیتی کشور خود بطور جدی بوده باشند واقلا در زمان ورود افراد در تجمعات گاردهای امنیتی داشته باشند که در زمان ورود افراد همه را باز رسی بدنی کرده واز ناحیه امنیتی خود را مطمین بسازند بخصوص مراکز تعلیمی وتحصیلی – کتاب خانه ها – استادیوم های ورزشی وغیره که جوانان کشوربا اعتمادیکه بمراکز تعلیمی وتحصیلی وورزشی دارند حین ورود به چنین تجمعاتی خدای ناخواسته گرفتار چنین اعمال انتحاری وانفجاری در آینده هانگردند بار دیگر به ارواح طیبه همه شهداء وبخصوص شهدای حوادث اخیر کشور دعا ودرود میفریستیم وبرای مجروحین شفای کامل وعاجلی از خداوند بزرگ ج استدعا داریم وبرای عاملین وحامیان چنین جنایات مرگ آفرینی مرگ ونفرین ابدی والسلام
جنگ برای قدرت نمایی در غزنه :
===============================
عجیب این است گروه ها ی که برای بدست آوردن قدرت در کشور میجنگند چرا مردمانی را میکشند که میخواهند حاکم شان باشند ؟ وسرزمینی را که اداره اش را میخواهند بدست بگیرند به آتش میکشند ؟ مگر میخواهند برای مردگان حکومت کرده وبر قبرستان ها حاکمیت برانند ؟ کشوریکه همه هست وبودش به اثر جنگ های طولانی چندین ده ویران وبخاک یکسان شده ونصف نفوس آن در کشورهای دور ونزدیک ویادر داخل کشور آواره وسرگردانند – قحطی وخشکسالی های متواتر – بیکاری وبی روزگاری وهزاران مصیبت دیگر در سرزمین شان بیداد میکند واز همه مزیت های زندگی اکثریت شان محروم اند با این جنگ ها و آتش افروزی های خود میخواهند برای این مردم بیچاره چه ارمغانی را بیاورند ؟ بغیر ازکشتن فرزندان شان وآوارگی ودربدری خود شان ونابودی ثروت های ملی وشخصی شان دیگر چه دست آوردی برای این مردم فقیر خواهند داشت ؟ فااعتبروا یا اولی الابصار
سناریوی استفاده از مادر بم ها تا مذاکره مستقیم وطرح ترک مناطق کم جمعیت وواکذاری آنها بمخالفین
======================================================
در روز های اول اعلان سیاست جدید امریکا در افغانستان ومنطقه جنوب آسیا مبنی بر اینکه محدودیت زمانی برای حضور نیروهای خود در افغانستان قایل نیستند وحضور شان وابستگی به شرایط دارد وبطور کلی استراتژی جدید شان بیشتر روی چند موضوع مشخص وعمده تمرکز داشت که آنها عبارت بودند از اینکه - 1- نیروهای امریکایی با مساعد شدن شراییط بشکل پیروزمندانه از افغانستان خارج میشوند واز خروج نیروهای امریکایی از عراق در سال 2011 حالا دیگر پند گرفتند واین اشتباه را در افغانستان تکرار نمیکنند زیرا ترورست ها جای خالی آنها را پر خواهند کرد وپنا ه گاهای ترورست ها را باید از بین ببرند وتنها با کسانیکه شایستگی مذاکره را دارند مذاکره خواهند کرد یعنی در وازه مذاکره در پهلوی فشار نظامی به روی معتدل ها تنها باز خواهد بود پاکستان در این عرصه باید آنها را یاری کند ومیگفتند ما به پاکستان ملیارد ها دالر کمک کردیم مگر پاکستان هنوز هم مامن خوبی برای ترورست ها است امریکا به نیروهای خود صلاحیت عام وتامی را تفویض خواهد کرد که بتوانند شبکه های ترورست هارا نابود کنند وضربات خرد کننده برآنها وارد نمایند تا برای ترورست ها دیگر جای امن در منطقه باقی نماند وپناه گاهای شان را همه نابود خواهند کرد و نظر به پلان وبادر نظر داشت پیروزی در مقابل تروریزم از افغانستان خارج خواهند شد ومیگفتند آنها ضامن ملت سازی در افغانستان نخواهند بود وظیفه اصلی شان مبارزه باترورست ها است ولازم است تا پاکستان با امریکا در این زمینه کار وهمکاری کند حمایت پاکستان از ترورست ها به روابط دو کشور پاکستان وامریکا صدمه میزند افغانستان آینده خود را باید خودش رقم زند پاکستان آن ترورست های را پناه داده که دست به اعمال تروریستی فرامرزی میزنند همکاری پاکستان با امریکا به فایده خود پاکستان است امریکا در قبال پناه گاه های امن ترورست ها در خاک پاکستان بی تفاوت باقی مانده نمیتواند ملت امریکا خواهان پیروزی در نبرد افغانستان است ما بامردم افغانستان مشترک کار میکنیم 11 سپتامبر را هرگزفراموش نکردیم ما با هرکشوری که باما دراین جنگ همکاری واتحاد میکند بدیده قدر مینگریم نتایج عقب نشینی زود هنگام را میدانیم هندوستان با ما ملیارد ها دالر داد وستد دارد وما از هند میخواهیم که ما را در افغانستان کمک وهمکاری کند و.....و.... اینها مجموعه موضعگیری های شان درچند ماه گذشته بود ولی حالا چطور شده که بیکبارگی حاضر میشوند تا با طالبان نشست مستقیم داشته باشند ؟ واز مناطق کم جمعیت نیروها ی خودشان ونیروهای دولت افغانستان عقب نشینی کنند ومناطق را به مخالفین واگذارند وتمرکز بیشتر بر بعد دیپلوماسی ومیانجیگری وقایل شدن نقش مهم برای پاکستان و دیگر کشور های منطقه در ایجاد صلح در افغانستان داشته باشند این موضعگیری های شان نمایانگر چیست ؟ که اغلبا فکر میشود امریکایی ها ومتحدین شان از جنگ وراه حل نظامی در افغانستان مایوس گردیدند وازطولانی شدن جنگ ومصارف هنگفت آن نیز خسته اند لذا شعار های آزادی – دیموکراسی حقوق بشر - حقوق زنان – جنایات جنگی – محاکمه بین المللی جنایتکاران جنگی وجنگ با افراطیت وتند روی و.... و... همه را فراموش کردند وبدنبال راه بیرون رفت از این معضله هستند ومیخواهند هر چه زودتر پای خود را از این قضیه بیرون بکشند وافغانستان را بحال خودش باهمه تخریبات واثرات نا میمون ونا مبارک که جنگ های تحمیلی شان بجای گذاشته تنها بحال خودش رها کنند ؟ ولی مشکل ما افغان ها این است که سیاسیون کشور ما به اصل موضوع فکر نمیکنند ویا نمیخواهند فکر کنند واصل قضیه درک نمایند ؟ بلکه فکر شان بیشتر بر این متمرکز است که کشور های عضو ناتوتا سال 2024 تعهد کرده که نیروهای امنیتی افغانستان را اکمال کنند وممکن دنیا هم مثل گذشته ها بکمک های سخاوتمندانه خود ادامه دهد در حالیکه قرائین نشان میدهد که چنین چیزی ممکن نیست دنیاهم حالا مثل مردم افغانستان از این وضعیت خسته شده وبدنبال راه بیرون رفت از این معضله هست ؟ وافغانستان نسبت بکمک های جامعه جهانی مراحل پایانی خود را می پیماید وممکن دیگر چنین چانسی را هر گز نداشته باشد وچنین شرائیطی برای کمک به افغانستان دیگر میسر نگردد ؟ والسلام