مژده به علاقمندان زبان وادبیات :
کتاب (زبا ن مشترک میراث گرانبهاء نیاکان ماست) در حدود 300 صفحه
نوشته جدید اینجانب تازه از چاپ بر آمده که از آدرس
انتشارات احراری، هرات جنب کتابخانه عامه، تلفن: 222761
09158124204 ؛ 0754018244 ؛ موبایل: 0799448777
بدست آورده میتوانید که در مقدمه کتاب مذکور چنین میخوانیم :
خداواند(ج) همۀ انسانها را از یک گوهر آفریده؛ رنگ و بو، سیاه و سفید. جنسیت مرد و زن نمیتواند
سبب برتری بین آنها گردد همزمان با این آفرینش خداوند(ج) وسیله ارتباط انسان را نیز برایش میسر
ساخته تا از طریق آن بتواند با خود، خدا، ماحول و همنوعانش ارتباط برقرار کرده و احساسات
درونی خویش را بروز دهد. که این وسیلۀ ارتباط در حقیقت همان زبان گویای انسان (نطق) به مفهوم منطقی آن است
. که به وسیلۀ آن انسان میتواند خودش را شناخته، شکرگذار حق بوده بر معلوماتش افزوده و
به هنرهای ادبی و تخیلی مختلف دسترسی پیدا کندکه در این میان، نقش زبان بعنوان
وسیلۀ اصلی افهام و تفهیم بین انسانها خیلی برجسته بوده
و به ذات خود نمی تواند هیچگاه سبب برتری زبانی بر زبان دیگر و یا قومی بر قوم دیگر و یا
ملتی بر ملت دیگری گردد. چه هر ملت و قومی می تواند از خود زبان خاصی داشته باشد که آن زبان
ممکن از نظر توانایی ادبی، سابقۀ تاریخی، وضعیت اقتصادی، کار و فعالیت پژوهشی و فکری با
سایر زبانها متفاوت بوده و ممکن است هر زبان نسبت به زبان دیگری دارای قو تها و ضعفهای
خاصی خود باشد که این ضعف و قوتها سبب برتری ذاتی زبان نمیگردد.
چه بسا ممکن شرایط و امکاناتی
که برای یک زبان مهیا گردیده برای زبان دیگری اگر مهیا گردد سبب رشد و شکوفایی بهتر آن
نگردد. که اگر از این دید و منظر به عرصۀ زبان نگریسته شود شاید از بسا پرابلمها و مشکلاتی که میتواند دامنگیر ما گردد، بتوان جلوگیری نمود.
در کشوری کثیر الملیه (کثیر القوم) مثل افغانستان که اقوام مختلفی در آن زندگی می کنند و هر قومی
از خود زبان خاص داشته و احتمال میرود با ایجاد یک انگیزه منفی سبب بروز اختلافات بزرگتری
گردد، از این جهت به خوبی می توان درک کرد که قانون اساسی این کشور در مورد زبان چقدر
رعایت این نکته را نموده و از همۀ اقوام و زبانهای رایج در کشور بطور علنی حمایت کرده که در
جایش قابل ستایش است.
در اینجا به این نکته بسنده میکنیم. ملتی که دارای علائق گوناگون اعتقادی، فرهنگی، خویشاوندی،
تاریخی و سرنوشتی مشترک با یکدیگر است، اختلاف زبانی به آسانی نمی تواند باعث جدایی بین آنها
گردد. چه باید باور داشت که هیچ زبانی به ذات خود مقدس نبوده بلکه زبان تنها وسیلۀ ارتباط بین
انسانها بوده که شاید بعضی از زبا نها بواسطۀ شرایط و امکانات موجود از رشد و بالندگی بیشتری و
بعضی دیگر به واسطۀ عدم وجود چنین شرایط مناسبی از رشد و توانایی کمتری برخوردار باشند که این
دلیل بر برتری ذاتی زبان نمی گردد، چه همۀ ما از یک گوهر آفریده شدیم و بگفتۀ مولانا اقبال که چه
زیبا گفته است:
تمیز رنگ و بو بر ما حرام است --- که ما پرورده یک نوبهاریم
چنانچه اگر همۀ اقوام موجود در افغانستان ، را شبیه گل بوته های جداگانۀ یک باغ و بوستان تصور کنیم
که هر کدامشان میتواند بوی و رنگ خاص خود را داشته ولی مجموعشان گلستانی را بنام افغانستان تشکیل میدهند بر داشت وتصور غلطی نخواهد بود . با عرض احترام سید محمد خیرخواه
خدایا ملت افغان دیده زجر بسیار :
یکی از درد ها رنج فساد است -
ز شر آن مردم دائم بداد است
کنار کشت افیون وقتل انتحاری -
به آن افزوده گردیده است فساد اداری
در هر جا اخذ رشوه گردیده مدی روز -
بدون رشوه هیچ کاری نیست پیروز
خدایا گم نما شر هر سه را از سر ما
فساد زرع تریاک قتل مردمان بینوا وابریا را
خدایا ملت افغان دیده زجر بسیار -
از این بیشتر بادرد وغم دیگر نیستند سزاوار
بحال ملت ما رحم بنمای -
از آن در های رحمت یک در بگشای