اثر جدید نویسنده افغانستان در راه بازار
منازعات بشری» عنوان کتابی است از «سید محمد خیر خواه» نویسنده افغانستانی که بتازگی منتشر شده است.
منازعات بشری»
عنوان کتابی است از «سید محمد خیر خواه» نویسنده افغانستانی که بتازگی منتشر شده
است. 
به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای خبرگزاری فارس، «منازعات بشری، ریشه‌ها و انگیزه‌ها» نام کتابی است از سید محمد خیرخواه نویسنده و فعال فرهنگی و سیاسی افغانستان که توسط انتشارات «احراری» در افغانستان منتشر شده است.
نویسنده، در این کتاب در سه فصل جداگانه ریشه‌ها و انگیزه‌های منازعات بشری را از ابعاد مختلف مورد تحلیل و بررسی قرار داده است.
در قسمت اول این کتاب بعد از تعریف منازعه، به بررسی منازعه فردی و نقش و انگیزه‌های درونی انسان در ایجاد و اشتعال منازعه اشاره شده است.
مولف در این بخش از کتاب به بررسی نخستین منازعه بشر، هابیل و قابیل اشاره کرده و از منظر قرآنی اثرات عاطفی این قصه قرآنی را مورد ارزیابی قرار داده است.
در قسمت دوم کتاب، به عوامل و انگیزه منازعات بشری پرداخته شده و حسادت‌ها، عقده‌مندی‌ها، اختلاف در دیدگاه‌ها و جهان بینی‌ها از جمله عوامل منازعات بشری برشمرده شده است.
همچنین در این بخش از کتاب به منازعات بین‌المللی و دیدگاه‌های مبتنی بر منازعه و جنگ در سطح دنیا پرداخته شده و نویسنده سپس منازعات افغانستان در طول 4 دهه اخیر را مورد تحلیل و بررسی قرار داده است.
قربانی شدن افغانستان توسط کمونیزم، تروریزم و افراط گرایی بخش دیگری از قسمت دوم این کتاب است که نویسنده به حوادث 4 دهه اخیر کشور خود اشاراتی دارد.
در فصل سوم کتاب، هزینه حضور نظامی آمریکا و غرب در افغانستان برای هر 2 کشور آمریکا و افغانستان بیان شده و پیمان استراتژیک میان افغانستان و آمریکا کانون توجه نویسنده کتاب قرار گرفته و وضعیت کشورهای منطقه و همسایه‌های افغانستان در قبال این کشور تحلیل شده است.
این کتاب در سال 1393 در 181 صفحه در قطع رحلی به شمارگان 10 هزار نسخه و به قیمت 250 افغانی در افغانستان منتشر شده است.
/انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای خبرگزاری فارس، «منازعات بشری، ریشه‌ها و انگیزه‌ها» نام کتابی است از سید محمد خیرخواه نویسنده و فعال فرهنگی و سیاسی افغانستان که توسط انتشارات «احراری» در افغانستان منتشر شده است.
نویسنده، در این کتاب در سه فصل جداگانه ریشه‌ها و انگیزه‌های منازعات بشری را از ابعاد مختلف مورد تحلیل و بررسی قرار داده است.
در قسمت اول این کتاب بعد از تعریف منازعه، به بررسی منازعه فردی و نقش و انگیزه‌های درونی انسان در ایجاد و اشتعال منازعه اشاره شده است.
مولف در این بخش از کتاب به بررسی نخستین منازعه بشر، هابیل و قابیل اشاره کرده و از منظر قرآنی اثرات عاطفی این قصه قرآنی را مورد ارزیابی قرار داده است.
در قسمت دوم کتاب، به عوامل و انگیزه منازعات بشری پرداخته شده و حسادت‌ها، عقده‌مندی‌ها، اختلاف در دیدگاه‌ها و جهان بینی‌ها از جمله عوامل منازعات بشری برشمرده شده است.
همچنین در این بخش از کتاب به منازعات بین‌المللی و دیدگاه‌های مبتنی بر منازعه و جنگ در سطح دنیا پرداخته شده و نویسنده سپس منازعات افغانستان در طول 4 دهه اخیر را مورد تحلیل و بررسی قرار داده است.
قربانی شدن افغانستان توسط کمونیزم، تروریزم و افراط گرایی بخش دیگری از قسمت دوم این کتاب است که نویسنده به حوادث 4 دهه اخیر کشور خود اشاراتی دارد.
در فصل سوم کتاب، هزینه حضور نظامی آمریکا و غرب در افغانستان برای هر 2 کشور آمریکا و افغانستان بیان شده و پیمان استراتژیک میان افغانستان و آمریکا کانون توجه نویسنده کتاب قرار گرفته و وضعیت کشورهای منطقه و همسایه‌های افغانستان در قبال این کشور تحلیل شده است.
این کتاب در سال 1393 در 181 صفحه در قطع رحلی به شمارگان 10 هزار نسخه و به قیمت 250 افغانی در افغانستان منتشر شده است.
/انتهای پیام/
. طوریکه میدانید این قیام از قریه ها و روستاها آغاز و بصوب شهر هرات به پیش میرفته.چنانچهچگونگی قیام عمومی 24 حوت خونین سال 1357 هرات :
هر روز مردم در ولسوالی ها دست به اقدامات عملی میزدند و مآمورین دولتی از جمله ولسوال ها و سایر مآمورین را اگر با مردم همراه نمیگردیدند از سه راه خود بر میداشتند ولسوالی ها پشتون زرغون او به، غوریان، زندجان انجیل گذره از دیگران پیش قدم بودند. چنانچه اولین اقدامات عملی بمقابل رژیم از قریه (سلیمی) در ولسوالی پشتون زرغون آغاز شد که بعد در قریه (ده نو) در ولسوالی گذره و قریه (مار آباد) در ولسوالی پشتون زرغون و قریه )صبیره ( در ولسوالی اوبه و در قراء از ولسوالی های غوریان، زندجان انجیل و گذره قیام های مشابه مردم براه انداختند که هر روز شدت بیشتری بخود میگرفت. چنانچه بمدت کمی توانستند ولسوالی ها را از دست رژیم آزاد سازند ودر روز 23 حوت 1357 مردم هرات با یگدیگر قرار گذاشته بودند که همه مردم از اطراف و نواحی شهر هرات به داخل شهر تعرض کنند و شهر هرات را نیر از دست رژیم آزاد سازند و در همین زمان بود که پیام رهبران مجاهدین نیز از بیرون بمردم مواصلت کرده بود.
و از طرف دیگر بقوای جهار زرهی از جانب قندهار دستور داده شده بود تا با برافراشتن بیرق های سبز بر بالای تانگها بصوب هرات حرکت کنند و بظاهر جهت فریب مردم چنان نشان دهند که گویا این قوا بکمک مردم آمده و تا با فریب ونیرنگ بتوانند به شهر هرات داخل شوند که این کار همینطور صورت گرفت و قوای زرهی بانیرنگ وفریب از طریق میر داود داخل شهر هرات کردیدند وبمجرد ورود به عملیات جنگی آغاز کردند که بعد از عملیات جنگی تصفیه ها آغاز شد بحدی کشتند که جوی ها وسرک ها وبازار ها بخون مردم رنگین گردید تعدادی را که نکشتند دستگیر و شب ها به گورهای دستجمعی زنده ومرده بگور میکردند که در این اواخر گورهای دستجمعی زیادی در هرات کشف گردیده که شاهد مدعی است. مردم که در آن وقت جنگ با تانگ زرهی را بلد نبودند با کارد و شمشیر و سنگ وچوب بهمردم بوقت موعود همه از اطراف شهر بصوب شهر با نعره های تکبیر و بیرق های سبز با تزئین کلمه طیبه (لااله الا الله محمد رسول الله) و الله اکبر گویان بحرکت در آمدند و پسته های خرد و کوچک رژیم را با دست خالی از سر راه خود برداشته و خلع سلاح میکردند. مگر در دو جای در داخل شهر هرات بمقاومت شدیدی روبه روگردیدند یکی در قلعه اختیارالدین (ارک) و دوم در قوماندانی امنیه هرات که آنهم بعد از مدت مقاومت بادادن تلفات از هر دو طرف این هر دو مرکز را مردم نیز باالاخره تسخیر کردند و تقریباً کل شهر هرات دیگر بدست مردم افتاده بود. که در این وقت رژیم به فرقه ( زلمی کوت (مرکز اردو) امر اور (آتش) را بالای مردم و شهر هرات داد مگر منصبداران مسلمانان از این امر رژیم سر پیچی کردند و اطاعت نه نمودند و بر بالای مردم آتش نگشودند بلکه بر عکس به وابستگان رژیم هجوم آوردند وعدة ای را از پای در آوردند. در این وقت طیارات جنگی رژیم و شوروی ها از کشور های همسایه افغانستان به پرواز در آمده شهر و مرکز فرقه زلمی کوت از جمله منطقه پل( رنگینه) محل تجمع مردم ودرب قندهار را سخت بمباردمان کردند که بمردم تلفات بسیار سنگینی وارد آمد.
تانگ ها حمله میگردند با وجود کشتار بسیار زیادی از مردم بازهم بعضاً مردم با تیل وپترول وفرش و لحاف بعضی از تانگ ها را به آتش کشیدند حتی مردم درختان نا جو سر بفلک کشیده خیابانهای هرات را اره کرده جلو روی تانگ ها می انداختند تا اینکه مانع عبور آنها گردند مگر تانگ ها از آنها عبور میکردند و مردم را میکشتند ومیرفتند بعد از شکست مردم در حمله عمومی مجبور به عقب نیشنی گردیدند و رژیم مجدد به شهر هرات مسلط شد بعد از تسلط رژیم برشهر هرات کشتار مردم مجددآغاز گردید وبحد زیادی از مردم را کشتند وحتی مردم را به زنجیر ها بسته کرده طور دستجمعی دفن می نمودند که میتوان گفت که از آغاز قیام تا تسلط مجدد رژیم بر شهر هرات بیست الی بیست پنج هزار نفر از مردم هرات را کشتند که بعد از این کشتارها تاکتیک جنگ مردم با رژیم در هرات عوض گردید و مردم اجباراً بجنگ های پارتیزانی وچریکی روی آوردند و جبهات خرد وکوچکی را تأسیس نمودند و جنگ را به طور دیگری ادامه دادند که خرابی های شهر و قصبات هرات و مزار شهدا خود شاهد آن است.
بعد از قیام . 24حوت هرات رژیم دست پاچه شده زمانی این مقا ومت را به ایرانی ها وزمانی به دیگران نسبت میداد..و به بادران خود در اتحاد شوروی التماس میکرد که هر چه زود تر بکمک رژیم نیروی نظامی بفرستند.
که بعد از التماس های زیاد شوروی ها تصمیم گرفتند که به افغانستان نیرو نظامی اعزام کنند که درششم جدی سال بعدی (58) دیدید که این تصمیم عملی شد. و افغانستان عملاً اشغال نظامی ارتش سرخ گردید و در واقع قیام 24 حوت 57 هرات کمر رژیم دست نشانده را در افغانستان شکستاند و باعث از هم پاشیدن رژیم گردید که با حضور ارتش شوروی واشغال نظامی افغانستان بازهم رژِیم وحامیانش نتوانستند چیزی را جبران کنند که باالاخره بعد از چندین سال مبارزه و جهاد بی امان ومقدس مردم افغانستان رژِیم دست نشانده وحامیانش ( اتحاد شوروی) را خداوند همه را نابود کرد وکشور های زیادی بعد از آن
به آزادی و استقلال خود رسیدند. که همه از بر کت جهاد مقدس مردم افغانستان وخون پاک شهدای این کشور است:
بااحترام سید محمد خیرخواه.
بسم الله الرحمن الرحیم
مصیبت وارده فاجعه غم انگیز طوفان برف وحوادث طبعی که منجر به شهادت تعدادزیادی از هموطنان ماگردیده وخسارات هنگفت دیگری را ببار آوردهُ برهمه هموطنان وبخصوص بر مردم مناطق آسیب دیده تسلیت گفته واز خدای بزرگ برای مجروحین حادثه صحتمندی عاجل وبرای بازماندگان شان صبر جمیلی را آرزو مندیم
|
||||||||||||||||||
اولویت
های سیاست خارجی
طوریکه میدانید هر کشوری نسبت به شرائط خود دارای اولویت های سیاسی بوده که در این میان کشور ما هم از این قاعده استثا نبوده که اگر خواسته باشیم سیاست خارجی کشور خود را اولویت بندی کنیم بطور مثال به این نتایج خواهیم رسید.
1. تامین امنیت و حفظ منافع ملی.
2. رابطه نیک با جهان و کشور های منطقه و همسایه.
3. احترام بحقوق بشر و کرامت انسانی و حقوق زنان و اطفال .
4. عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر.
5. همکاری منطقه ایی وبر جسته نمودن نقش ترانسپورت و ترانزیتی افغانستان در منطقه.
6. جذب کمک های بین المللی.
7. اولویت دادن بمنابع اقتصاد داخلی و دانش روز.
8. ارتقای توانمندی های زراعتی و مالداری و محیط زیست و معادن کشور .
9. تثبیت جایگاه افغانستان در جامعه بین المللی.
10.دوری جستن افغانستان از تشنجات ومنازعات منطقه ایی وبین المللی وغیره خواهد بود.
که بنظر میرسد اولین اولیت سیاست خارجی افغانستان تامین امنیت از ابعاد گوناگون آن بوده زیرا تا زمانیکه امنیت بمعنی همه جانبه اش تامین نگردد هیج کار بنیادی و اساسی نمیتواند در کشور صورت گیرد وهر نوع توسعه اقتصادی و بشری وابسته به شرایط امنیتی است ودر تامین امنیت است که بهتر میتوان منافع ملی کشور خویش را حفظ کرد و از جانب دیگر برای حفظ امنیت و توسعه اقصادی داشتن روابط نیک و حسنه با جهان و کشور های منطقه وهمسایه نیز شرط ضروری بوده و گرنه با مداخله دیگران در امور داخلی کشور نمیتوان به تامین امنیت پایدار موفق گردید لذا اولویت دوم در سیاست خارجی کشور رابطه نیک وهمه جانبه افغانستان با جهان و کشور های منطقه وهمسایه خواهد بود.
طوریکه اشاره کریم در سایه امنیت است که میتوان احترام بحقوق بشر وکرامت انسانی و حقوق زنان و کودکان وغیره را مطرح ساخته و به آن عملکرد زیرا در جامعه که امنیت وجود نداشته باشد قانون نمیتواند تطبیق گردد ودر عدم تطبیق قانون موضوع احترام بحقوق بشر وغیره حقوق انسانی نمیتواند جایگاه خود را پیدا کند لذا احترام بحقوق بشر و کرامت انسانی وتامین حقوق زنان واطفال در اولویت سوم سیاست خارجی کشور میتواند مطرح گردد.
اولویت چهارم ـ در سیاست خارجی کشور میتواند موضوع عدم مداخله درامور داخلی یکدیگر مطرح گردد زیرا در صورت ادامه مداخله از جانب مداخله گران هر چیز یکه ساخته شود از طرف کشور مداخله گر میتواند تخریب و سبتاژ گردد.
اولویت پنجم ـ سیاست خارجی کشور همکاری منطقه ایی در عرصه اقتصادی و تجارتی میان افغانستان با کشور های منطقه وهمسایه و صاحب گردیدن نقش اساسی ترانسپورت و ترانزیت زمینی میان افغانستان و کشور های منطقه توسط افغانستان خواهد بود .
اولویت ششم ـ سیاست خارجی کشور جذب کمک های اقتصادی جامعه جهانی بوده زیرا بدون کمک هایی جامعه جهانی افغانستان نمیتواند روی پای خود به ایستد وهنوز افغانستان به کمک های خارجی اشد ضرورت دارد.
اولویت هفتم ـ سیاست خارجی کشور تمرکز بر روی تولیدات ملی وتسهیلات برای مولدین و تجار کشور بوده که با فراهم سازی زمینه بازار یابی و توجه جدی به استخراج معادن کشور و تربیه پرسونل فنی با داشتن اندوخته های علوم و فنون روز بوده میتواند.
اولویت هشتم ـ سیاست خارجی کشور بر اساس و مبنای اینکه وزارت خارجه جزء از نظام کشور را تشیکل داده و به تنهایی نمیتواند سیاست جدا از سیاست کل کشور داشته باشد از این جهت هم آهنگی میان همه ارگانهای دولتی یکی از نیاز های اساسی سیاست خارجی کشور بوده وارتفای توانمندی های افغانستان در عرصه زراعت و مالداری ومحیط زیست با هم آهنگی وزارت خانه های مربوطه میتواند یکی دیگر از اولویت های کشور به حساب آید.
اولویت نهم ـ سیاست خارجی کشور تثبیت جایگاه افغانستان در عرصه بین المللی با داشتن سیاست فعال و حضور پر رنگ در مجامع بین المللی خواهد بود.
واولویت دهم ـ سیاست خارجی کشور دوری جستن افغانستان از تشنجات و مازعات منطقه ایی وبین المللی بوده که با انتخاب سیاست مبنی بر اینکه افغانستان نقطه وصل کشور های منطقه وفرا منطقه بوده نه نقطه فصل آنها که خوشبختانه با موقعیت که افغانستان دارد میتواند در این زمینه نقش خوبی را ایفا کند.
راه های ایجاد ثبات در کشور
کشورما برای ثبات و دوام دولت وحدت ملی احتیاج به پروژه های مختلفی دارد. تا مردم در آینده افغانستان امید وار گردند. لذا بنظر میرسد احتیاج به پروژه های طویل المدت میان مدت و کوتاه مدت مختلفی اشد ضرورت احساس میگردد. و به تعبیر دیگر به پروژه های بزرگ و کوچکی در این زمینه احتیاج است تا مردم بیشتر امید وار گردند.ماننده پروژه های بزرگی که در سطح ملی میتوانند مطرح شوند مثل رسانیدن آب رود خانه
پنجشیر به شهر کابل و گاز شبرغان به کابل و استفاده از آب دریای آمو برای شهر مزار شریف وزدن نیروگاهای آبی در بالای دریای هریرود و پروژه های کوچک وبزرگ دیگری که مصرف بزرگ با خود همراه ندارند ماننده ترمیم خط لین اوتوبوس های برقی در شهر کابل ازدیاد اوتوبوس های شهری احداث پارک ها وسنجیدن چاره برای دریای کابل وایجاد سرسبزی در شهر ها و توجه به ثبات نرخ ها به خصوص احتیاجات اولیه مردم و کنترول معادن و ثروت های ملی وایجاد کار برای مردم وتکمیل کابینه وازهمه مهمتر ایجاد صلح وامنیت و امثال اینها خواهد بود چنانچه اگر به فکر و چاره چنین پروژه های امید وار کننده نگردند مردم افغانستان خسته تر میشوند و به تدریج از دولت جدید نیز فاصله میگیرند. و جریانات سیاسی از حضور مردم تجرید خواهد شد و مردم از بدنه سیاسی آنها جدا خواهند گردید و مسئولین دولت وحدت ملی میتوانند ابتکار چنین پروژه های را عهده دار شوند و مردم را همچنان باخود حفظ کنند.واز بی سرنوشتی آنها را نجات دهند
بااحترام