بسم الله الرحمن الرحیم
ارمغان اسلام :
اسلام آمده تا برای بشریت جامعة ایده آل و مدینة فاضله، اخوت و برادری عدالت و آزادی، نیکی و دوستی تساند و همکاری علم و آگاهی عبادت و معرفت را به ارمغان بیاورد و به بشریت اعلان کند که احترام و فضیلت ذاتی انسان در انسانیت او است نه در رنگ، نژاد، قبیله، قوم، طایفه، طبقه، ثروت، منصب، دارایی و غیره او، و اسلام میخواهد تا جامعه و نظامی را بسازد که بر پایة همین ایده ها و اندیشه ها استوار بوده و حقوق همة انسانها را بر همین اصل و مبنا پی ریزی کند. چنانچه قرآن کریم دربارة فضیلت ذاتی انسان در سورة اسراء چنین ارشاد می فرماید: (ما انسان را ارجمند و گرامی آفریدیم او را در خشکی و دریا پراکنده ساخته و از نعمت های پاکیزه روزی اش دادیم و بر بسیاری از مخلوقات دیگر برتری اش بخشیدیم.)1
طوریکه میبینید قران کریم فقط به اصل و گوهر انسان، کرامت و فضیلت داده بدون در نظرداشت ملیت قوم، طایفه، نژاد و رنگ خاصی و همة افراد بشر را از نظر اینکه انسان اند و در انسانیت با هم شریک هستند مورد خطاب خود قرار داده و فضیلت و کرامت انسانی را برهمة ایشان ارزانی گردانیده است نه بر قوم و طایفه و ملت و گروه خاصی
اگر روابط معنوی و عواطف انسانی را از انسان دور سازیم
انسان ارزش انسانی خود را از دست میدهد و او دیگر ماننده
جمادی بیش نخواهد بود.چنانچه عبادات که در اسلام بعنوان
تکلیف شرعی به پیروانش واجب گردیده خود نوع
ارتباط معنوی انسان را نسبت به خدا جامعه
وهمنوعانش را نشان میدهد
بطور مثال عبادات مالی که در اسلام بر ذمه مسلمانان
واجب گردیده ماننده زکواة و صدقات وکمک های مالی
خود نوع ارتباط معنوی انسان و مکلفیت هایش را
نسبت به همنوع و جامعه که در آن جامعه انسان
زندگی میکند
بنمایش میگذارد که با انجام این
مکلفیت ها انسان میتواند روابط معنوی عواطف انسانی
را در وجود
خود دائما زنده و فعال نگهدارد چه در حقیقت
خدای بی نیاز به عبادات بندگان خود چه بدنی و چه مالی
بهیچکدام آن ها نیازی ندارد و این انسان است که به خدای
بزرگ نیاز دارد و مکلف به شناخت و عبادت ذات
پاک او است که انواع صدقات و تعاونات مالی همه و همه
خود نوع تکلیف فردی انسان نسبت به همنوع و جامعه ای
که در آن جامعه انسان زندگی میکند بوده و نشانگر آن است
که انسان مسئول و متعهد نسبت بهمنوع و جامعه خود
مکلفیت های دینی، اخلاقی و معنوی دارد و باید دارای چنین
ارتباطات معنوی قوی، مثبت و سازنده نسبت به همه آنهاباشد
بسم الله الرحمن الر حیم
اسلام وخانواده:
تأکیدات زیاد اسلام بر روابط نیک و احترام متقابل میان اعضای خانواده مبین نقش اساسی خانواده در تشیکل جامعه انسانی بوده چنانچه پیامبر بزرگوار اسلام (ص) در ارتباط به احترام متقابل میان اعضای خانواده چنین ارشاد میفرمایند: (اکمل المؤمنین ایماناً احسنهم خلقاً و خیارکم خیارکم لنسائهم) صاحب ایمان کامل از جمله مؤمنین آن کسانی هستند که صاحب خلق نیکو و صفات پسندیده نیز باشند و بهترین و نیکو کار ترین انسانهای مؤمن آنهائی هستند که با همسران خود رفتار و روش نیکو و پسندیده دارند زیرا از دیدگاه اسلام خانواده خشت اصلی بنیاد جامعه انسانی را تشکیل داده و بهر اندازه که بنیاد اصلی خانواده مستحکم باشد بهمان اندازه بنیاد جامعه انسانی نیز مستحکم خواهد بود و بهر اندازه که بنیاد خانواده متزلزل باشد بهمان اندازه بنیاد جامعه نی متزلزل خواهد بود. تجربه زندگی امروزی جهان معاصر ما نیز گواه همین مدعی است چه امروز در بسا از کشورهای پیشرفتهه جهان شاهد بحران های مختلف در (خانواده ها) هستیم و طوریکه دیده می شود کمتر از جوانان در این کشورها علاقه و تمایل بتشکیل خانواده و قبول مسئولیت آن داشته و تمایل لازم به ازدواج و تشکیل خانواده از خود نشان نمیدهند و نمیخواهند تا مسئولیت تشکیل خانوده و تعهد به آن را بدوش بگیرند بلکه بیشتر میخواهند طور آزاد و بدون قبول مسئولیت خانوادگی زندگی کنند که این عدم تمایل به تشکیل خانواده از یکطرف باعث ضعف در رشد معنوی واخلاقی جامعه گردیده و از جانب دیگر باعث کاهش نفوس ا ین جوامع نیز شده که دولت ها بدنبال راه های تلافی وجبران آن برآمده و حتی خطر آن متصور است که روزی هیچکس علاقه به تشکیل خانواده و قبول مسئولیت آن از خود نشان نداده و جوامع مذکور از این ناحیه دچار تزلزل و انحطاط معنوی گردند. و به تعبیر دیگر و کلی تری اگر بموضوع بپردازیم چنین میتوان گفت: که کوچکترین نهاد جامعة بشری از خانواده شروع شده و خانوده عنصر اصلی اجتماع وجامعه بشری را ساخته و خانواده نهاد طبیعی مرکب از مرد (پدر) و زن (مادر) و فرزندان است و هر قدر نهاد اصلی اجتماع سالم بوده باشد خود اجتماع هم به همان اندازه سالم خواهد بود و رابطه معنوی فرد با خانواده هرچه سالم تر و صمیمی تر بوده باشد نقش آن در تکوین و سلامت جامعه به همان اندازه مفید تر و مؤثرتر خواهد بود. بعد از تشکیل خانواده، چیزی که بسیار مهم است احترام به حقوق و تکالیفی است که اعضای خانواده نسبت به یکدیگر به دوش دارند که باید آنها را رعایت نموده و انجام دهند. دوام و ثبات خانواده هم به همین احترام معنوی و رعایت حقوق اعضای خانواده نسبت به یکدیگر بستگی دارد. و از نظر اسلام در خانواده، زن و مرد دارای حقوق و وجائب مشخص و معینی نسبت به یکدیگر و فرزندان خویش بوده، مرد خانواده نسبت به همسر خویش دارای حقوق و وظائف مشخصی بوده و همچنین زن خانواده نسبت به مرد خانواده دارای حقوق و وجائب معینی است. که قرآن کریم در سوره بقره آیه 228 از این مسئولیت ها و وجائب چنین یادآوری کرده میفرماید: (ولهنُنَّ مثل الَّذی علیهنّ باالمعروف) (برای زنان آن حقوق و وجائب است ماننده آنچه که مردان بر ایشان هست بوجه نیکو و پسندیده) بطور خلاصه میتوان گفت که از نظر اسلام تشکیل خانواده در حقیقت تشکیل یک زندگی مشترک انسانی بوده که هر دو طرف زن و مرد در این تشکیل زندگی مشترک انسانی دارای تعهدات مشترک نیز هستند که باید مسئولیت های خود را عهده دار گردیده و به انجام آن مبادرت ورزند این تشکیل زندگی مشترک انسانی یک وجیبة عقلی و فریضة اجتماعی نیز بوده که میتواند از انقراض ونابودی نسل بشری جلوگیری کرده و مرجعی برای آرامش روح و روان انسان ها گردد. خوشبخت ترین خانواده البته آن، خانواده خواهد بود که در آن مرد و زن با هم در فضایی لبریز از عشق و محبت زندگی کرده و در میان شان عفریت ناسازگاری و جدال وجود نداشته باشد. چه ناسازگاری و جدال بنیان خانواده را از بیخ و بن متزلزل ساخته و به نابودی میکشاند و در حدیث شریف دیگری از پیامبر بزرگوار اسلام (ص) در این ارتباط چنین میخوانیم که: (بهترین شما نیکو کارترین شما نسبت به خانوادة خود است)
باعرض احترام سید محمد خیرخواه
رفاقت گژدم وسنگ پشت:
===================
رفاقت کرد گژدمی باسنگ پشتی
که در عالم زندگی را بقا نباشد
روان گردیدند هردو سوی صحرا -
که بهتر از سیاحت دیگر دوا نبا شد
روان بودند هردو پای پیاده --
سفر سختر از سفر به پا نباشد
خطاب بنمود گژدم سنگ پشت را -
بغیر یاری مارا در سفر دیگر هیچ راه نباشد
سوار گردیدگژدم سنگ پشت را –
که سختر از نیش گژدم بدتربلا نباشد
پیاپی نیش میزد گژدم سنگ پشت را –
که نیش گژدم از طبیعتش جدا نباشد
رسیدند هر دو شان بابرکه آب –
که هیچ ورزشی شیرینتر از شنا نباشد
بهنگام ورود شان به برکه آب –
برای سنگ پشت بهتر از غوطه رویا نباشد
چنان غوطه زد سنگ پشت با قعر برکه --
بغیر از مرگ گژدم را هیچ راه نباشد
رفاقت بامردم پر کین - و بد اندیش --
ازان بدتر دیگر هیچ اشتباه نباشد
رفیق بد انسان را اندازد به ظلمت
بنزد او فرق بین راه وچاه نباشد