اوصاف وخصال محمد (ص) قبل از بعثت به پیامبری :

بسم الله الرحمان الرحیم  :                                                            

 اوصاف وخصال  محمد ( ص )  قبل ازبعثت  به پیامبری :                                    

بنقل از کتب سیر محمد صلی الله علیه وسلم قبل از بعثت به پیامبری از خصال پسندیده وصفات نیکو و حمیده در بین مردم  برخوردار بوده که مردم ایشان  را به عنوان انسان امین  - بادرک واندیشه -  که صاحب دید ونگرش بسیار عالی واستواری نسبت به  قضایای اجتماعی وقت و زمان  خود  بوده میشناختند   ودر دوران نوجوانی  در بین مردم دیار خودبه نیکی وامانتداری  شهرت کامل وبسزای داشته واز زیرکی وژرف اندیشی شان نسبت به قضایای اجتماعی وقت وزمان همه گواهی میدادند  که ایشان  از صفات برازنده وممتازی  برخوردار بودند   چنانچه هنوز نو جوانی بیش نبودند که مردم برای حل اختلافات خود با اعتمادیکه  داشتند جهت حل مشکلات واختلافات ذات البینی خود به ایشان  مراجعه میکردند چنانچه که قباییل مختلف اعراب در زمان باز سازی واعمار مجدد مکه مکرمه وقتیکه دربالای گذاشتن ( سنگ ) حجر الاسود در بالای بنای خانه کعبه  باهم اختلاف نظر پیداکردند ونزدیک بود  باهم درگیر شوند ایشان با درایت ومتانت کاملی توانستند این اختلاف  را بشکل مناسب وخوبی  مرفوع سازند  طوریکه حجر الاسود را در بین چادری نهاده وهر گوشه از چادر را به دست یکی از سران وبزرگان قباییل داده تا مشترکا حجر الاسود را در بالای بنای اعمار شده مکه  جا بجا کنند واز این کار وابتکار (محمد )ص همه مردم  راضی گردیده  و اورا ستایش میکردند  ودر سیره پیامبر قبل از بعت باز  چنین  میخوانم : که ایشان هیچ وقت و زمانی باده ننوشیده واز گوشت هایکه بنام بتان ذبح میگردیده هرگیز نخورده ودر جشن ها یکه برای تجلیل بتان برپا میگردیده ابدا شرکت نکرده وازطفولیت و نو جوانی خود از این معبودهای باطل بیزار ورویگردان بوده اند  بحدیکه هیچ چیزی بیشتر از اینها بنزد شان مکروه ومبغوض نبوده وایشان را آزار نمیداده  وهرگز قسم بنام بت ها چون لات ومنات عزات ودیگر بت هارا تحمل نداشته اند -   انسان بسیار باحیا -  حلیم وبرد بار بوده که اسماعیل بخاری رحمه الله علیه  صاحب کتاب صحیح البخاری از حضرت جابر بن عبدالله ( رض) چنین روایت میکند : زمانیکه خانه کعبه مجددا اعمار  میشد پیامبر اسلام وعمویش عباس بن عبدالمطلب  برای کمک به تعمیر کعبه سنگ جمع آوری کرده ومی آوردند عباس رض به حضرت محمد میگوید  : دامن پیراهنت را برگردنت بیاویز تا تورا از آسیب سنگ ها در امان داشته وحفاظت کند ولی ناگهان محمد صلی الله علیه وسلم بر زمین می افتد در حالیکه چشمانش رابرآسمان دوخته  وحالت اغما را بخود گرفته  مثل اینکه بخود نبوده باشد حالتش دیگرگون گردیده  وزمانیکه  بخود می آید از نگرانی زیاد چنین میگوید : دامن جامه ام ؟ دامن جامه ام ؟ ولباس های خود را بخود پیچانیده ومحکم گرفته  که مبادا عورت های شان  را کسی دیده ویا که متوجه شده باشد ؟ ایشان  در عنفوان جوانی  قسمتی از وقت وزمانشان را در تفکر واندیشیدن اختصاص میداده  وبعضا در جاهای گوشه ودوراز همه بتفکر فرو میرفتند  حضرت محمد (ص ) طوزیکه اشاره کردیم  از ابتدا در بین قوم خود به رفتار نیکو وخلق حسنه وخصال پسندیده  ورفتار وسلوک عالی متصف بوده واز دیگران همه متفاوت  و ممتاز  و در میان تمام  مردم از همه آنها جوانمردتر – جواد تر وصاحب خلق خوش ونیکو تر ودر همنشینی بامردم از همه ارجمند تر وصبور تر ودر سخن گفتن از همه راست گفتار تر بودند -  انسان حلیم - نرم خو – بزرگوار – بخشنده – وجواد - نیکو کردار ودر عهد وپیمانش از همه پایبند تر وامانت دار تر بودند  چنانچه که  همه مردم به سبب کردار نیکو وخصال پسندیده شان  ایشان را بنام  محمد امین میگفتند وایشان  در حقیقت هم  چنین بودند که

 ام المومنین خدیجه صدیقه در باره ایشان  چنین میگوید : ایشان تمام بارهای بجا مانده از قافله ها را بدوش میکشیدند  ومردمان در مانده ومستمند را یاری میکردند  ومهمانان خود  را گرامی میداشتند ودر کار های خیر ونیک همیشه از  دیگران پیشی گرفته و به دیگران   شخصا یاری میرساندند  

( الهم صلی علی محمد وعلی آل  محمد کما صلیت علی ابراهیم وعلی آل ابراهیم انک حمید مجید)

( الهم بارک علی محمد وعلی آل   محمد کما بارکت علی ابراهیم وعلی آل ابراهیم انک حمید مجید ) 

پروژه تاپی وافغانستان :

 پروژه تاپی وافغانستان :                                                                 

 در اصل هدف از پروژه تاپی انتقال زخایر انرژی وفروش آن ازجانب کشورهای آسیای مرکزی بخصوص ترکمنستان به کشور های آسیای جنوبی چون هند وپاکستان ورونق اقتصادی میان کشورهای منطقه ونمونه بارزی از همکاری های اقتصادی منطقه ای بوده که افغانستان میتواند با موقعیت ژیوپولیتیک وژیواستراتژیک که در منطقه دارد نقش خوب واساسی خود را در این عرصه داشته باشد زیراباموقعیت جغرافیائ واستراتزیکی مناسب که افغانستان دراین حوزه و منطقه دارد  بمنزله دروازه ورود ووصل آسیای مرکزی که اکثرا ماننده افغانستان متاسفانه محاط به خشکه هستند به جنوب اسیا وشرق میانه بحساب میرود واین کشور ها را بخوبی میتواند بیکدیگر وصل کند زیرا راه طبعی وارزان وصل کشورهای آسیای میانه بجنوب آسیا وشرق میانه یقینا افغانستان محسوب میشود. چنانچه کشورهای ترکمنستان ازبکستان و تاجیکستان ازطریق خاک افغانستان بهتر وخوبتر میتوانند از طریق زمینی بکشورهای هند وپاکستان ایران وترکیه وکشورهای خلیج عربی وصل شوند ومنابع انرژی طبعی خود راببازارهای منطقه وجهان عرضه کنند که به همین دلیل میتوان گفت صلح وثبات درافغانستان بمنزله صلح وثبات در منطقه بوده که میتواند زمینه تامین منافع ورشد اقتصادی رابرای همه کشور ها ی منطقه فراهم کند وبخصوص بکشورهای همسایه شمالی افغانستان چون ترکمنستان ازبکستان تاجیکستان که دارای منابع کافی انرژی و گازفراوان وبرق آبی ارزان بوده که برای فروش احتیاج زیادتری ببازار های جهانی ومنطقه ای دارند و بغیر افغانستان برای شان کمتر چنین راه ارزان زمینی میسر است . ازاین جهت میتوان گفت : رول  افغانستان در راه اندازی چنین پروژه های اقتصادی وهمکاری های منطقه ای بسیار مهم بوده ونقش اساسی خود را در این عرصه  دارد .

طوریکه همگان میدانند پروژه تاپی که شامل انتقال گاز از کشور ترکمنستان به کشور های هند وپاکستان را شامل میگرددوطوریکه گفته شده  طول خطه لوله آن تقریبا۱۸۰۰  کیلومتر مربع وهزینه مالی آن بیش از ده میلیارد دالر امریکایی را در بر  خواهد گرفت  که خود یکی از مهمترین

    پروژه های استراتژیک در این منطقه بحساب میرود  بنا به گفته مقام های ترکمنستان خط لوله گاز تاپی با ظرفیت سالانة 33 میلیارد متر مکعب، گاز  تا پایان سال 2018 میلادی به فعالیت آغاز خواهد کرد.

گفته می شود که از 1800 کیلومتر طول  لوله گاز، آن خواهد بود که تقریبا  در حدود  200 کیلومتر آن در داخل خاک ترکمنستان بوده و به اندازه  735 کیلومتر آن از خاک افغانستان عبور خواهد کرد. که شامل مناطق غرب وجنوب غربی کشور ما میگردد . بنابراظهارات مقام های  مسول حکومتی ذیدخل بیشترین سرمایه‏گذاری را در این پروژه بانک انکشاف آسیایی مینماید ‏ و ممکن بانک جهانی نیز میلیارد ها دالر  بالای این پروژه سرمایه ‏گذاری کند . وگفته میشود   که در این میان افغانستان ممکن سالانه بتواند ملیون ها دالر از بابت عبور خط لوله گاز ترکمنستان از خاک افغانستان، فاپیده بدست آورد. واقعیت امر این است که این  پروژة  بزرگ‌ ترین و مهم ترین پروژة ترانزیتی یا انتقال انرژی در این منطقه ما بشمار میرود .  تامین نیروی امنیتی برای محافظت از این خط لوله البته نیز بسیار سنگین ومهم بوده که امید است تدابیر خوب امنیتی با اخذ تعهد از کشور های منطقه بتواند جامه عمل بخود به پوشد وبصراحت باید گفت :که بنابر  وجود چالش های امنیتی موجود یکی از مسایل مهم وعمده  عملی شدن این پروژه برای کشور های ذیدخل منطقه همین مسله خواهد بود.و  در واقع مهم ‌ترین چالش فرا روی این پروژه، مسالة امنیت آن خواهد بود که باید تدابیر اساسی ومهم  گرفته شود   والسلام  

زندگی محدود وزود گذر دنیا از نظر ابوعلی سینای بلخی

زندگی محدود وزود گذردنیا ازنظربزرگان چون ابوعلی سینای بلخی رح :            

--------------------------------------------------------------                   

                میگویند ابوعلی سنای بلخی که دانشمند عصر وزمان خود

              در حکمت وفلسفه طبابت  الاهیات – هیات ونجوم وغیره بوده او  

                 در غزلی دوران زندگی وحیات خودش را چنین بتصویر کشیده است :

     روزکی چند در جهان بودم                                                                                                                                        

بر سر خاک باد پیمودم                                                                                                                          

ساعتی لطف و لحظه ای در قهر                                                                                                              

جان پاکیزه را بیالودم                                                                                                                         

با خرد را به طبع کردم هجو                                                                                                                   

بی خرد را به طمع بستودم                                                                                                                    

آتشی بر فروختم از ته دل                                                                                                                       

و آب دیده ازو بیالودم                                                                                                                         

با هواهای حرص و شیطانی                                                                                                                    

ساعتی شادمان نیاسودم                                                                                                                        

آخر الامر چون بر آمد کار                                                                                                                    

رفتم و تخم کشته بدرودم                                                                                                                       

کس نداند که من کجا رفتم ؟                                                                                                                    

خود ندانم که من کجا بودم ؟                                                                                                                     

ای وطن میسازمت خودم میسازمت ؟

 ای وطن میسازمت خودم میسازمت -  گر جهنم ساخته ام فردوس هم میسازمت -   خودم میسازمت - ؟  شاعر این ابیات شاید  بحسن نیت و نظر نیکی که حکایت از همت عالی انسانی او  دارد چنین  سروده باشد وخواسته باشد تا سبب دادن  مرال به هموطنانش گردد  ولی اگر واقعیت ها ی موجود وگذشته  را در نظر بگیریم  این  شعر و شعار هم مثل ده ها شعار دیگر که در گذشته ها سر داده شده  وهیچ زمانی بواقعیت نه پیوسته  وهرگز نمی پیوندد ویک شعار تو خالی بیشتر چیزی نبوده  شبیه است   زیرا در حقیقت طوریکه ما افغانها  در جهنم ساختن کشور خود آله بیش نبودیم بلکه دیگران بوسیله ما کشور خود مارا توسط خود ما ویران کردند حالا در فردوس ساختن کشور خود ؟  هم  نقش چندانی نخواهیم داشت همینکه کمک های دیگران را که برای باز سازی کشور ما  بما کمک  کردند ومیکنند  از این بیشتر چپاول وغارت  نکنیم  ؟ بزرگترین خدمت را به این وطن ویران وخسته  خود کرده ایم   حالا فردوس ساختن کشور پیشکش  همه ما باشد ؟ همینکه بیشتر از این وطن خود  را خراب نسازیم بزرگترین خدمت را بوطن زخمی  ومجروح خود کرده ایم  ؟  از زبان وطن باید چنین  گفت :  که ای باشنده عزیز : مرا زخیر تو امید نیست شرمرسان - که همین بزرگترین خدمت تو برمن است و بس .. و  اگر خداوند ج ما را یاری کند  که ما همنقدر هم بتوانیم و  تواناپی  داشته باشیم که عدالت نسبی را   در کشور خود تامین کنیم برای همه ما بسنده  است  عدالت عمری سر جایش باشد ؟ و همینکه بتوانیم افغانستان موجود را در محدوده جغرافیاپی موجودش حفظ  وحراست   نموده واز تعرضات دیگران و راکت پراکنی های  همسایگان خود جلوگیری کرده بتوانیم و جغرافیای موجود کشور  ما مورد منازعه ومناقشه دیگران  قرار نگیرد  و  در همین حالت موجود باقی وحفظ  بماند بزرگترین خدمت را بوطن خویش انجام دادیم وهمینکه نسل  موجود کشور ما مورد  اهداف سوء دیگران قرار نگیرند وروزانه  طعمه اهداف انتحار وانفجار دشمنانش  قرار نگیرند  بزرگترین خدمت را به این نسل مظلوم کشور خود انجام داده ایم ؟   خدا نگهدار همه پاسداران واقعی  کشور و وطن ما  باشد  والسلام

از شعار تاعمل ( دوصد گفته چون نیمه کردار نیست )

ازشعار تاعمل (دوصد گفته چون نیمه کردارنیست )
در بین جامعه ما یک عادت نا پسندی از گذشته ها تا امروز موجود بوده که همیشه خود را بزرگ می پنداریم وبر هیچ افتخار میکنیم چنانچه اگر در صحبت های روزانه عامیانه مردم خود دقیق شوید می بینید که ذهنیت اکثر ما بر این است که همیشه همه چیز خوب را ما داشته وداریم به تعبیر مرحوم ( رحمان بابا ) – خورم سورسک خیال دحلواکوم تر کومه؟ نان جوین میخورم وخیال حلوای شیرین میکنیم تا به کی ؟ علم – دیانت – شجاعت – غیرت – وطن دوستی و...و... همه را ادعا میکنیم که ماداریم در حالیکه نود در صد مردم ما بی سوادند نه از امروز بلکه از زمانهای متمادی ومتوالی وآنهایکه سواد دارند چه سوادی دارند ؟ حتی برداشت تعدادی از علماء دینی ما از مساپیل دین بحدی نا موزون است که دین اسلام را بعضا به حرج مواجه میگرداند وسبب دوری مردم از دین میگردند ؟ شجاعت افغانی ؟ کدام شجاعت ؟ شجاعتیکه توان تامین امنیت خانه خود را نداریم ومحتاج بدیگرانیم تا خانه مارا تامین امنیت کنند ؟ - غیرت ؟ کدام غیرت ؟ همان غیرتیکه روزانه زنان خود را لت وکوب میکنیم ؟ وآنها را از حقوق حقه وشرعی وانسانی شان همیشه محروم میسازیم ؟ - وطن دوستی ؟ آیا واقعا ما وطن دوستیم ؟ همان وطن دوستیکه خارجی ها میلیارد ها دالر برای ساختن وطن ما بما کمک کردند تا ما وطن خود وشهر های خود را بسازیم مگر وطن دوستی ما همین بوده که همه کمک های جهانی را غارت کنیم ؟ وسنگ روی سنگ در کشور خود نگذ اریم وهمه کمک های خارجی ها را در بست بخارج کشور انتقال داده و بگفته آشنای قدیمی ما که گفته بود ( اگر دزدی هم میکنید در داخل کشورخود اقلا مصرف کنید پروا ندارد ؟ )وبخارج کشور انتقال ندهید ؟ هیچ زمانی فراموش نکردیم شعار های را که درگذشته ها بعضا سر داده می شد : وممکن که هیچ زمانی هم تحقق نیافت و نخواهد یافت ولی همیشه سر میدادند ازجمله - خدمت به قشر زحمت کش وپرولتاریا در کشور - جهان عاری از طبقات - استعمار گر واستعمار شونده - کور کالی او دودی ویا اینکه
( اسلام صد در صد ویا هیچ ) حکومت عدل الاهی – عدالت عمری – غیرت افغانی – جهان وطنی – هرملک ملک ما است که ملک خدای ما است – حاکمیت لشکر خدا در سرزمین خدا - لوی افغانستان ویا افغانستان بزرگ وغیره