( کبوتران بال شکسته) میهنم :
کبوتر دیده ا م در پشت ایوان *** که مینالید دم صبح تا پگاهان
به او گفتم چرا حیران وزاری*** جوابم گفت با وضع پریشان
ندارم خانه وهم لقمه نانی *** که راحت باشم اندر بیا بان
به اوگفتم مگر چشمی نداری*** که بینی حال فرزندان انسان
هزاران کودکان نازنین را *** همه مثل تو باشند چشم گریان
تو داری بال وپر هنگام پرواز** ولی آنها ندارند قوت آن
بهنگام عمل های انتحاری *** همگی در همان دم میدهند جان
دعای خیر ما باشد شب وروز *** بدر گاه خدای پاک سبحان
خدایا خالقا پروردگارا؟ *** حفاظت کن بلطفت جان ایشان
بحق آن شهیدان خفته در خون** تو آرامی بده بر ملک افغان
از پیامبر اسلام (ص )روایت شده است که فرموده اند:
بسا روزه داران هم وجوددارند که ازروزه ای شان بجز ازگرسنگی وتشنگی مزد دیگری برای شان وجود ندارد یعنی مزد وثوابی به روزه شان مرتب نیست وبسا شب زنده دارانی هم هستند که از قیام شان بغیر از بیدار خوابی دیگر بهره ای برای شان وجود ندارد ( رب صائم لیس من صیامه الا الجوع ورب قائم لیس من قیامه الا السهر (رواه ابن ماجه) حدیث شریف به روایت ابن ماجه روایت شده است یعنی کسانیکه روزه بلب دارند مرتکب قتل وغارت میشوند بمال وناموس دیگران چشم دوخته اند قتل وقتال ناحق میکنند انتحار وانفجار انجام میدهند تجاوز به جان ومال وناموس دیگران دارند از اعمال نا مشروع دست بردار نیستند ولوکه از صبح تاشام چیزی نخورند ونیا شامند وشب ها را با قیام نماز ورکوع وسجود بصبح برسانند با انجام چنین اعمالی خداوند به روزه ونماز شان هیچ احتیاج ندارد آنهاخود ها را بی هوده گرسنگی وتشنگی وشب زنده داری وبی خوابی میدهند در حالیکه به روزه ونماز شان هیچ ثواب ومزد خیری مرتب نیست پس بسا بد بحال چنین اشخاصیکه در ماه مبارک رمضان فرزندان وجگر گوشه های مسلمانان را بخاک وخون میکشند وبه مسلمانان وانسان ها هیچ نوع رحم وشفقتی انسانی ندارند خانه وکا شانه مردم را با خاک یکسان کرده به آبرو وحثیت انسانها تجاوز کرده ونعوذ بالله این کار ها رابرای خویش جا ئیز ومشروع می پندارند پس پناه بر خدا از انجام چنین اعمال نامشروع وچنین موجودات دوپای بنا م نامی انسان که مولوی جلال الدین بلخی آنها را چنین بمعرفی میگیرد دی شیخ با چراغ همیگشت گرد شهر – وز دیو ودد ملولم وانسانم آرزو است – گفتند یافت می نشود جسته ایم ما –
گفت آنکه یافت می نشود آنم آرزو است> والسلام
ماه مبارک رمضان ماه رحمت وغفران است:
خداوندج
خطاب به حضرت محمد (ص )کرده میفر ماید
(قل یا عبادی الذین اسرفواعلی انفسهم لاتقنطوا من رحمته الله
ان الله یغفرالذنوب جمیعاً انه هوالغفور الرحیم (سوره زمر آیه 53)
بگو (از طرف من) ای بندگان من! آنان که زیادتی و اسراف کردید بر نفس های خود
ناامید مشوید از رحمت خدا، به تحقیق که خداوند می آمرزد گناهان را همه،
به تحقیق او است آمرزگار مهربان. مفسرین میگویند:
این آیه مقام رفیع عفو و رحمت بی پایان حضرت خداوند ارحم الراحمین
را اعلان میکند که در حق شدیدترین مریضان (مایوس العلاج) حکم اکسیر شفا را دارد
. مشرک ملحد، زندیق، مرتد، یهودی، نصرانی، مجوسی، مبتدع، بدکردار،
فاسق و فاجر هر که باشد بعد از اینکه این آیه قرآن کریم را بشنود
سببی وجود ندارد که از رحمت و غفران خداوندی مایوس و نا امید گردد
و به کلی قطع امید نماید، زیرا که حق تعالی گناهان هر که را بخواهد
معاف نموده و می بخشد و هیچکس مانع او شده نمیتواند.
بنابر این نباید بنده از رحمت حضرت حق تعالی مایوس و ناامید شود) (1)
بخصوص در این ماه پر فیض وماه رحمت وغفران که دروازه های
رحمت خداوندج به روی همه بندگانش باز ومفتوح است
وانسان مومن باید سعی وتلاش نماید تا ازدستش در
همه اوقات زمان وبخصوص در این ماه مبارک رمضان کسی
آزار نبیند چشمش بنوامیس دیگران نیفتد زبانش به دروغ وتهمت
باز نگردد همان طوریکه از نظر ظاهری روزه دار است از نظر
باطنی نیز روزه دار باشد باکسی نیت بد نداشته وبه همه چیز وهمه کس
به حسن نیت به بیند ودر همه حالات از خداوند برای همه مردم خیر
طلب کند ودعای خیر نماید وامید وار باشدکه خداوند ج او را از
رحمتش بی نصیب نمیگرداند وآنهایکه نمیتوانند بواسطه مریضی ویا
عوامل دیگری این ماه پر فیض را روزه بگیرندآنها را نیز از فیض
ورحمت ماه مبارک رمضان بی نصیب نمیگرداند وهمه ما امید وار باشیم
تا در پر تو لطف خداوند در امان بوده باشیم ودر کشور عزیز
ما صلح وامنیت دائمی رابرقرار داشته جنگ وخون ریزی را از کشور
مااز اساس بر چیند ورحمت بی پایان خود را از ما دریغ نفرماید .
بمنه وکرمه آمین یارب العالمین
والسلام علیکم ورحمت الله وبرکاته