سنگ تهداب تعمیر جدید سفارت جمهوری اسلامی افغانستان در دوشنبه) که توسط سیدمحمد خیرخواه سفیر اسبق جمهوری اسلامی افغانستان در دوشنبه و آقای عبدالله یولداش اف معاون وقت وزارت امور خارجه تاجیکستان گذاشته شده
بو د حالا بعد از تکمیل ساخت به بهره برداری رسیده است که حالا مورد استفاده قرار دارد.
سفیر اسبق افغانستان در مراسم افتتاح کار ساختمانهای جدید سفارت به خبرنگاران گفته بود: خوشبختانه مناسبات دوستانه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بین دو کشور همسایه، هم کیش و همفرهنگ افغانستان و تاجیکستان روز تا روز گسترش بیشتر می یابد. امید است که اعمار جدید ساختمانهای سفارت جمهوری اسلامی افغانستان در شهر دوشنبه و بل دوستی بالای آمو دریا در سرحد دوکشور بتواند نقش اساسی خود را در این راستا ایفاء کنند.
ناگفته نماند که سفارت جدید جمهوری اسلامی افغانستان در شهر دوشنبه از
جانب شرکت ساختمانی تاجیکی بنام «روست بخت» در طی دو سال اعمار گردیده است.
این ساختمانها شامل تعمیر سه طبقه ای برای بخش اداری،
تعمیر یک طبقه ای برای بخش قونسلی، تعمیر دو طبقه ای برای اقامتگاه سفیر و تعمیر
چهارطبقه ای برای رهایش دیپلوماتان ساخته شده است که در
ساحه 10 هزار متر مربع در مرکز شهر دوشنبه باتلاش خستگی نابزی سفیر وقت افغانستان
که بعد از اخذ زمین از جمهوری همسایه تاجیکستان وتعیین موقعیت سفارت اعمار گردیده
است ضروری بنظر میرسد تا جمهوری اسلامی
افغانستان در ساپیر کشورها بخصوص کشورهای
همسایه نیز دارای سفارتخانه که ملکیت آن به خود افغانستان متعلق باشد صاحب گردد تا
از دادن کرایه های هنگفت در خارج کشور نجات یابد ودر بیرون کشور نیز صاحب ملکیت
گردد
بنابه اسنادیکه در دسترس محققان وبژوهشگران موجود است قدیمترین نثریکه از آثار نثر فارسی دری از گذشته های تاریخ باقی مانده به علم کلام مسائل مذهبی، تاریخی، عرفانی و فلسفی مربوط است ماننده (رساله در عقائد حنفیان) تألیف حکیم ابوالقاسم سمرقندی (343 ق) تأریخ بلعمی، ترجمه تفسیر طبری، عجائب البلدان از ابوالموئید بلخی، الابنیه عن حقائق الادویه از ابومنصور مؤفق بن علی هروی و غیره.
بطور کلی و موجز خصوصیات نثر فارسی دری را در دوره های اول ادبی چنین میتوان بر شمرد.بنا بگفته بژوهشگران که
ادبیات نثری آن دوره ها عموماً ساده و از لغات عربی کمتر استفاده می شده و دارای جملات کوتاه که اکثراً الفاظ و افعال در جملات تکرار می گردیده که بعد از این مرحله نثر ادبی در دوره غزنوی ها و سلجوقی ها (450 – 550 هجری قمری) بیشتر بجانب فنی شدن قدم گذاشته و از سادگی بسوی پیچدگی گرایش پیدا کرده که نمونه آنرا میتوان در نثر ابوالفضل بیهقی که مؤلف تاریخ بزرگ غزنویان است بخوبی مشاهد کرد. در این دوره نثر فارسی دری از جملات کوتاه بیشتر بسوی جملات دراز گرایش پیدا کرده و جملات آن مفصل تر و طولانی تر گردیده و از لغات عربی بیشتر استفاده شده است و در قرن ششم هجری قمری دوره خوارزم شاهیان (600 -550 هـ.ق) این روند سرعت بیشتری بخود گرفته و نثر این دوره تأثیر پذیری زیادی از نثر عربی داشته و جملات مترادف بیشتر مورد استفاده قرار داده شده است که از این سبب باعث اطاله کلام نیز گردیده طوریکه یک مضمون میتوانسته به طرق مختلف بیان گردد نمونه بارز این نثر را بهتر میتوان در کتاب (کلیله و دمنه) ترجمه ابوالمعالی نصرالله منشی مشاهده کرد.
و از قرن ششم تا قرن دوازدهم (1200 – 600) هجری قمری نثر فارسی دری دارای نشیب و فراز های زیادتری گردیده چنانچه در دوره مغولان بواسطه علاقه مندی آنها بتاریخ نگاری و مسائل تاریخی تاریخ نگاری بیشتر مورد توجه و نگارش قرار میگرفته ماننده تاریخ جهان گشای جوینی و غیره و در قرن هفتم هجری قمری بواسطه اثر گذاری بارز شیخ مصلح الدین سعدی که در نثر نگاری موزون و ساده نویسی تأثیر آن انکار ناپذیر است که در نثر موزون او باز تأثیرگذاری نثر موزون پیرهرات خواجه عبدالله انصاری در قرن سوم و چهارم هجری قمری را نمیتوان انکار کرد و در قرن هشتم هجری قمری متأسفانه روند نثر نگاری ادبی رو به انحطاط و ضعف نهاده و در قرن نهم هم همین روند ادامه داشته که نمونه روشن و خوب نثر این دوره را میتوان در فکاهیات و طنزگونه های (عبیدزاکانی) مشاهده کرد بعد از این دوره در دوره صفویه قرن دهم و یازدهم هجری قمری در ایران روند نثر نگاری نیز بصورت نثر متکلف که دارای اشکالات و پیچیدگی های فراوان بوده در آمده و در قرن دوازدهم و سیزدهم شعار بازگشت بگذشته ادبی بیشتر مطرح بحث قرار گرفته تا زمان عصر جدید که عصر ایجاد فکر نو آوری و ساده نویسی و گسترش مطبوعات در جهان است که با ایجاد پدیده های جدید صنعت چاپ تحولات جدید و تازة در عرصه نثر نگاری هم بمیان آمده است که بگفته پژوهشگران اولین کسیکه تحقیقات سبک شناسانه را در دهه های آغازین قرن بیستم انجام داده محمدتقی بهار بوده که او سخن را به دو شکل معمولی نظم و نثر تقسیم کرده و نثر فارسی را به شش دوره ادبی تقسیم نموده که از این دوره ها چنین یاد کرده است:
متکی انتخابات اعتماد مردم است :
درجهان امروزی در عرصه قدرت سیاسی بجای اتکاء به سلاطین وزورمندان اتکاء بجریانهای سیاسی و فکری ومنافع صنفی و گروهی واجتماعی از همه بیشتر مورد توجه قرار دارد و حلقه های درون جامعه ونظام براساس انگیزه های مختلف سیاسی فرهنگی- صنفی واقتصادی واجتماعی گرد هم جمع شده وجامعه مدنی را بجای جامعه بدوی می سازند بطورمثال اتحادیه های صنفی - انجمن های حمایت از حقوق کار گران وکارمندان - اتحادیه کوپراتیف دهقانان - انجمن کارفرمایان فدراسیون هاوسندیکا های کار گران اتحادیه ها معلمان جوامع مدنی وامثال آنها نمونه های خود از این قبیل گروه های اجتماعی وصنفی درجامعه بحساب میروند که یکی از راه های رسیدن به چنین اهدافی انتخابات است ازاینرو در دنیای امروزی انتخابات جایگاه خاص خود را دارد ومتکای انتخابات اعتماد مردم وگروهای اجتماعی جامعه است طوریکه اکثریت افراد جامعه ویا گروهای اجتماعی درون جامعه بر فردی از اعضای خود اعتمادکرده واورا بنمایندگی از جامعه وگروه صنفی خود نماینده خودمیسازند البته شرائط جامعه از قبل باید طوری آماده گردد که مردم وگروه های اجتماعی بتوانند ابراز عقیده ونظر کنند وگرنه انتخابات تقلبی برفردی وابسته بقدرت حاکمه میتواند باشرائط ظاهری همسان وعیار شده وبرنده انتخابات گردد طوریکه در نظام های توتالیتر در جهان این روش رواج دارد همین است که هرچه که نظام حاکم بخواهد همان میشود وچنین انتخاباتی در واقع انتخابات گفته نشده بلکه بیشتر شبیه صحنه سازی چیز دیگری نخواهد بودوبر عکس انتخابات که در آن رای مردم وگروه های اجتماعی موج زند ومردم در آن حضور وسیعی داشته باشند چنین انتخابات بیانگر واقعیت رای مردم خواهد بود وبنحوی اعتماد مردم میتواند در آن تبلور عینی پیداکند وگرنه دیکتاتوران وزورمندان همه با صحنه سازی برنده 99 در صد از آرای مردم در انتخابات اند که نمونه آن را در نظام های توتالیتر وغیر دموکراتیک در جهان وکشور های همسایه را میتوانید بخوبی مشاهده کنید که امید واریم کمسیون انتخابات افغانستان هر چه زودتر بتواند کار های اساسی خود را آغاز گر باشد وزمینه را طور مهیا سازد که اکثر مردم وگروه های اجتماعی واحزاب سیاسی با رغبت واشتیاق بتوانند در انتخابات شرکت نمایند که در قدم اول در انتخابات پارلمانی پیشرو محک تجربه ای برای ما خواهد بود که نماینده های واقعی مردم چقدر مبتوانند حضور در پارلمان آینده کشور پیداکنند وکمیسیون انتخابات در این زمینه هر چه زودتر باید اولویت های کاری خودش را مشخص سازد وبرای حصول اعتماد مردم از خود ابتکار نشان دهد چه انتخابات گذشته وعملکرد مسئولین گذشته کمیسیون انتخابات اعتماد مردم را چنان ضربه ای زدند که به آسانی جبران آن مشکل خواهد بود واگر به زودی دست بکار نشوند زمان را از دست خواهیم داد وهیچ کاراساسی در عرصه انتخابات انجام نخواهد گردید وانتخابات مطلوبی نخواهیم داشت والسلامُ
طوریکه میدانید کشور هندوستان کشور زیاد ثروتمند نیست .ولی امروز مرجعی برای مریضان کشورهای منطقه ما گردیده سالانه میلیون ها دالر تنها مریضان افغانستان که جهت تداوی به این کشور میروند بمصرف میرسانندتاجایکه دولت هندوستان وزارت را برای مریضهای که از کشورهای خارجی به هندوستان جهت تداوی می آیند بنام توریست میدکل اختصاص داده است که سالانه تعدادزیادی مریض ازکشورهای آسیای مرکزی وکشورهای عربی وافریقائی وافغانستان به این کشور جهت تداوی مراجعه میکنند وقتیکه نظر کوتاه وگذرابوضعیت مریض های افغانیکه جهت تداوی به هندوستان رفته ویا میروند بیندازید متوجه میشوید که چقدر این مردم خار وپریشان باعدم آشنائی زبان در کوچه وبازار ومناطق مختلف هندوستان سروسرگردان میگردند وچه مشکلات زیادی دامنگیرشان است نه تنها این وضعیت در هندوستان محدود بوده بلکه در کشورهای همسایه افغانستان چون پاکستان وایران نیز مریض های افغان از وضعیت بهتری برخوردار نیستند لذا ایجاب میکند تا مسئولین دولتی در عرصه صحت بخصوص وزارت محترم صحت عامه کشور که مسئولیت صحت مردمان کشور را عهده دار است تا بفکر حل اساسی این معضلات گردد واقلا چند شفاخانه معیاری در سطح مرکز وولایات کشور تدارک ببیند تا هر چه زود تر ساخته شده واگر موجود باشد به آنها توجه شود. تجار وسرمایه گذاران ملی کشور نیز همت کنند در این عرصه وارد صحنه شوند که یقینا تجارت وسرمایه گذاری شان به هدر نخواهد رفت بلکه برای شان سود ومنفعت خوب دنیوی واخروی همراه خواهد داشت . وقتیکه میگوئیم شفاخانه معیاری یعنی مراکز که اعتماد مردم را بتواند بخود کسب کند وآزمایشات وتشخیص درست وصحی امراض مریضان را تشخیص داده بتواند .
جناب وزیرمحترم صحت عامه کشور : شما میدانید که یک آزمایش عادی خون بنام( تک لول)در پایتخت کشور در شهر کابل امکان آزمایش آن وجود ندارد این گفته ادعای محض نیست بلکه نتیجه تجربه است که شخصا خودم به آن مواجه شدم در شهر نو کابل لابراتواروکلینیک است بنام ویا مربوط به آقاخان بهمکاری شفاخانه فرانسوی ها فعالیت میکند طوریکه خون مریض هارا در این لابراتوار وکلینیک جهت آزمایش (تک لول خون) میگیرند وبه کراچی پاکستان میفرستند وبه مریض 15 الی 20 روز وقت میگذارند تا نتیجه آزمایشات تک لول خون از کراچی پاکستان به کلینیک شان برسد که از خودم در اوائیل ماه حوت سال 1395 خون گرفتند که بکراچی پاکستان جهت آز مایش بفرستند اما بعد از یکهفته تلفونی خبر دادند که بواسطه مسدود بودن مرز پاکستان وعدم پرواز طیاره خون اعطا شده شما فاسد گردیده وشما میتوانید پول خود را واپس بگیرید حالا شما فکر کنید اگر مریض اورژانسی باشد یقین داشته باشید که نیش دارو بعد از مرگ سهراب خواهد بودلذا شما میتوانید وضعیت تداوی در کشور را تا اخیر خود حدس زنید وحدیث مفصل از این مجمل بخوانید والسلام