موضعگیری مثبت افغانستان در قبال بیت المقدس وداعیه برحق مردم فلیسطین :
جهان اسلام اصطلاح وتعبیری است که بر سرزمین های که اکثریت ساکنین آنها را مسلمانان تشکیل میدهند اطلاق میشود . بعد از آمدن اسلام در این حوزه (جغرافیائی وتمدنی ) ما که افغانستان جز اصلی آن بوده و توانسته در توسعه ونشرفرهنگ وتمدن اسلامی خدمات شایانی را انجام دهد وشخصیت های بزرگی چون امام اعظم ابوحنیفه - و اسماعیل بخاری وابوعلی سینای بلخی - امام فخر رازی – عبدالله انصاری – عبدالرحمان جامی وده ها وصدها عالم ودانشمند دیگر که بجهان اسلام وبشریت خدمات عظیمی را انجام دادند تحویل دهد ودر زمان بحران وتعرض به دین اسلام همیشه این سرزمین بعنوان سنگر داغ دفاع از اسلام قرار گرفته چنانچه تاریخ معاصر ما شاهد آن است که افغانستان در مقابل هژمنه وهجوم اعتقادی فکری سیاسی ونظامی کمونیزم چه قربانی های فراوانی داده که با الآخره بعد از سه دهه جنگ ومبارزه بی امان بیاری خدای بزرگ وثمره خون شهداء گلگون قبای افغانستان توانسته است بشریت وجهان اسلام را از شر کمونیزم والحاد در حد توان خود رهائی بخشد وامپراتوری شوروی سابق را از هم بپاشاند که با این اضمحلال وفروپاشی کشور های خرد وبزرگ زیادی در جهان به استقلال وآزادی خود رسیدند. اما متاسفانه افغانستان با همه این فداکاری وجان نثاری که در مقابل هیولای کمونیزم از خود نشان داد بمجرد از هم پاشیده شدن اتحاد شوروی وشکست نظام استبدادی کمونستی در جهان که مردم افغانستان قبلا بنام فرشته های آزادی یاد میشدند متاسفانه تنها بحال خودشان رها گردیدند که این رهائی وفراموشی بخصوص از سال 1991 الی سال 1994 از جانب جامعۀ جهانی منجر به عواقب ناگواری نه تنها در افغانستان بلکه در سطح جهان و منطقه نیز گردید که امروز جامعۀ جهانی و افغانستان مشترکاً تاوان آن همه عواقب گذشته را میپردازند که اگر دنیا افغانستان را فراموش نمیکرد شاید امروز این همه مشکلات دامنگیر جهان و افغانستان نمیگردید با آن هم بعد از تشکیل کنفرانس بن و شکل گیری دولت مؤقت و انتقالی در افغانستان - افغانستان توانست قدمهای را تاحدی در سطح روابط خود با جهان و کشورهای منطقه و همسایه طوریکه آغاز کرده بود بردارد ولی حضور نیروهای خارجی و بین المللی در افغانستان و حضور اتباع کشورهای عربی و اسلامی در کنار سازمان القاعده وطالبان و ادامه ی جنگ بین نیروهای بین المللی و این سازمان ها آن هم متاسفانه در سرزمین افغانستان از یکسو و اشتباهات اولی حکومت بوش در اوایل جنگ که جنگ را بتعبیری گویا بین اسلام و مسیحیت تلقی کرده بود از سوی دیگر (که این جنگ در سرزمین افغانستان متاسفانه ادامه داشت) این ها همه به عنوان عوامل منفی خواهی نخواهی اثرات منفی خود را بر بالای کشورهای محافظه کار عربی واسلامی وبخصوص ملل مسلمان داشت تا آن ها نسبت به افغانستان بنحوی احساس سردی و دوری کنند بخصوص شیخ های ثروتمند عرب که دست باز مالی نیز داشتند و می توانیستند جریان های ضد حکومتی را از نظر مالی کمک ویاری نیز کنند و بر دولت های خود اثر گذار نیز باشند که خوشبختانه امروز بعد از گذشت چندین سال فکر می شود که شناخت کشورهای عربی واسلامی نسبت به افغانستان بخصوص با اعلان خروج وکاهش نیروهای خارجی از افغانستان در حال تغیر مثبت بوده باشد و ممکن شناخت و برداشت آن ها نسبت به افغانستان تا حدود زیادی تغییر کرده ودر حال تغییر باشد بخصوص با اعلام حمایه از داعیه برحق مردم فلیسطین از جانب افغانستان وعدم حمایه از در خواست ایالات متحده امریکا وتهدید های آقای دونالد ترامپ که گویا هردولت که با خواست شناخت بیت المقدس بعنوان پایتخت اسرائیل مخالفت کند امریکا در قسمت کمک های خود تجدید نظر میکند وآن ها را مورد تحریم قرار میدهد باوجود تهدید قطع کمک ها داشتن چنین موضعگیری واقع گرا یا نه و استقلال طلبانه از جانب افغانستان خواهی نخواهی انعکاسات خود را در بیرون از افغانستان و در جهان اسلام نیز خواهد داشت و کشور های مختلف اسلامی از موضعگیری افغانستان نسبت به این قضیه میتوانند درک و معلومات کامل تری از دیدگاها سیاسی وموضعگیری های واقعگرایانه افغانستان داشته باشند از اینجهت ممکن کشورها جهان وبخصوص کشورهای عربی و اسلامی به درک واقعی تر وعلنیتری برسند که افغانستان بعنوان کشور مستقلی از خود اهداف مشخص و معیین نسبت به همه قضایای جهانی دارد و ملت مجاهد افغانستان گوش به فرمان هیچ ابر قدرت خارجی نبوده بلکه منافع ملی کشورشان هر آنچیزی را که تقاضا کند بدنبال همان اند و بس. و در این راستا هر اندازه که دولت افغانستان بتواند نزدیکی روابط کشور خود را با کشور های اسلامی وعربی توسعه وگسترش بیشتری دهد بمنفعت افغانستان خواهد بود و این روند اگر توسعه یابد سبب نزدیکی ما با جهان اسلام وملل مسلمان بیشتر خواهد گردید. و سزاوار آن است تا مثلیکه امروز روابط کشور ما با اروپا و امریکا و کشورهای منطقه و همسایه به استثنای بعضیها نیک وحسنه است با سائیرکشورهای عربی و اسلامی دیگر نیز در حال انکشاف و رشد بیشتری قرار گیرد و در داشتن روابط سیاسی و بازگشایی سفارت خانه ها و قنسلگری های خود در کشورهای همسایه و منطقه وکشور های اسلامی دور ونزدیک بازنگری دقیق تری داشته باشیم (چه درک داشتن روابط حسنه باکشورها و وزمامداران وسیاستمداران جهان تعبیر کلی از دیپلوماسی فعال گفته می شود) که از گذشته ها تا امروز میان دولت ها وکشور های جهان چنین رویه وروش های موجود ومروج بوده است.نزدیکی کشور ما با کشورهای جهان و اهمیت قائیل شدن به همکاری های منطقهای وبین المللی وضرورت داشتن روابط حسنه ونیک با همه کشور ها از جمله اولویت قائیل شدن به همسایگان و جهان اسلام و جهان عرب که افغانستان جزء از جهان اسلام وستون مستحکم آن بحساب میرود از جمله اولویت های روابط سیاسی کشورما باید بحساب رود. زیرا داشتن روابط حسنه و نیک و اعتماد متقابل میان کشورها ی جهان می تواند زمینۀ تأثیر گذاری افغانستان را در منطقه و جهان وبخصوص جهان اسلام بهتر وبیشتر مهیاء سازد . و چهرۀ واقعی افغانستان را بهمه جهانیان وبخصوص جهان اسلام وعرب خوب تر وبهتر معرفی وبشناساند زیرا متأسفانه هنوز جهان وبخصوص کشور های عربی واسلامی از افغانستان شناخت درست و واقعی ندارند و عملکرد دشمنان افغانستان نیز بر این معلومات غیر واقعی وکاذبانه افزوده است