بمناسبت شروع سال تعلیمی 1391
بسم الله الرحمن الرحیم
بمناسبت شروع سال تعلیمی 1391 هجری خورشیدی
( نقش معلم وآموزگار در هدایت
ورشد جامعه از دیدگاه اسلام و قرآن )
قرآن کتاب است که با فراگرفتن علم و خوانش (قرائت) قلم و مداد تدبر وتفکرآغاز میگردد( اقرا باسم ربک الذی خلق)(1) این کتاب با نور پر فروغش خواسته تا بشریت را که در تاریکی وجهالت دست وپا می زده از تاریکی وجهل نجات داده و پرده های جهل و اوهام پرستی را از هم گسیسته وبساط آن را درهم به پیچد و بشر را بحیث موجود صاحب اختیار و با ارادة که دارای استعداد و توانائی های فوق العادة خدادادی بوده مورد خطاب قرار داده و به او چنین رهنمائی کند:
(آیا کسانیکه میدانند و کسانیکه نمیدانند با هم برابرند؟)(1) (آیا تاریکی و روشنی یک چیز است؟)(2) (آیا بینایان و نابینایان با هم یکسانند؟)(3) قرآن کریم با این روش و اسلوب زیبای خود برای انسان بخوبی واضح و روشن می سا زدکه علم و جهل یکی نبوده بلکه علم ارزش و جهل ضد ارزش بوده علماء و دانشمندان واقعی با نادانان و جاهلان هم طراز و مساوی نبوده و نیستند بلکه علم حیثیت نور را در تاریکی داشته علماء و دانشمندان ومعلمان هم به منزله چراغ داران و شمع به دستان در هیمن تاریکی اند که مسئولتی بزرگ رهنمائی بشریت و بخصوص نسل جوان را بدوش دارند تا کشتی طوفان زده جامعه را با روشنی علم و دانش خود به ساحل نجات رهنمائی و هدایت نمایند و کشتی طوفان زده بشریت هم فقط تنها و تنها با رهنمائی و هدایت آنها میتواند از این منجلاب و سقوط رهائی یافته و بساحل نجات برسد.
مگر متأسفانه جهل هم بعنوان بزرگترین دشمن انسان با قالب ها و چهره های گوناگون و زرق و برق های مختلف از دشمن انسان در طول تاریخ بشری دست بر نداشته و همیشه مانع تعالی و کمال انسان گردیده و بزرگترین سد پیشروی انبیاء الهی قرار گرفته تا جائیکه پیامبر رحمت و انسانیت حضرت محمد مصطفی (ص) در راز و نیازهایش از خدای بزرگ میخواهد تا قوم او را که غرق جهالت و نادانی بوده اند از این بلاء و مصیبت بزرگ نجات داده و به راه راست و صراط المستقیم هدایت و رهنمون شان فرماید از همین جهت است که دشمنان سرسخت و کینه توز اسلام القابی چون (ابوجهل) که سنبل از جهالت را بنمایش میگذارد برای خود کمائی کردند که این خود نمونه از دشمنی عمیق جهالت با علم ودانش و تاریکی با روشنی و علم با خرافه و عدل با ظلم را به شکل سمبلیک نشان میدهد و بما می آموزاند که در هرزمان و شرایطی در مقابل علم و دانش دانشمندان و علماء واقعی که وارثین انبیاء الهی هستند ابوجهل ها و ابو لهب های نیز وجود دارند که از دشمنی های کینه توزانة خویش بهیچ صورت دست بر نداشته و به دشمنی خود همچنان ادامه میدهند، که دین اسلام نه با موجودیت فیزیکی چنین اشخاصی بلکه با افکار جاهلانه و ظالمانة آنها همیشه در دشمنی آشتی ناپذیری قرارداشته و به مبارزة خود در صورت امکان برای اصلاح چنین افکاری و در صورت عدم امکان، برای نابودی آن ادامه خواهد داد.
و بار دیگر سرگذشت پیامبر اسلام «ص» و یاران صبور آن حضرت را به خاطره ها زنده میگرداند که در این راه چه انواع مشقت ها آزارها و اذیتها را قبول کردند.تا درخت تنومند اسلام را پرورش داده وبه ثمر برسانند
باعرض احترام
سیدمحمد خیرخواه
