نقش زبان در تجلیگاه فکر واندیشه وبیان انسان :
طوریکه اشاره کردیم زبان در حقیقت محمل و تکیه گاه فکر و اندیشه انسان است.
زبان وسیله فهمیدن و فهماندن مطالب، خواسته ها، بروز احساسات درونی انسان بوده
تأمین ارتباطات بین انسانها، وجوامع انتقال معلومات به دیگران، افهام وتفهیم کسب اطلاعات بروز احساسات عاطفی انسانی همدلی و همزبانی، آفرینش هنرهای ادبی و تخیلی ترجمانی از قلب وفکر و غیره... همه و همه باالوسیله زبان صورت میگرد چه بسا مفاهیم عمده و بزرگی و یا به تعبیر دیگری جهانی از معلومات و معانی را میتوان در مصرع شعری از یک ادیب و شاعری بنمایش گذاشت و خلاصه اش کرد بعید نیست از آن شاعر عرب که گفته است (جراحات السنام لها التیام ولا یلتام لما جرح اللسان) که زخم های شمشیر ممکن التیام یابد و تداوی شود ولی زخم های زبان هرگز التیام نمی یابدچه بوسیله زبان است که میتوان انتقال مفاهیم و معانی را به آسانی به دیگران میسر ساخت. واز دیگران گرفت که در این عرصه خوشبختانه زبان فارسی دری ما با دیرینه ای تاریخی و ظرافت های ادبی که داشته و دارد توانسته مردمان غیردری زبان زیادی را با جذابیت ادبی خود مجذوب خود ساخته که شاعران غیر فارسی گوی در این عرصه خود نمونة از این مثال است. تاریخ نشان میدهد که زبان دری فارسی تاثیر عمیق در شبه قارة هند وآسیا مرکزی داشته و زبان اردو تأثیر پذیری زیادی از این زبان نموده که شاعران اردو زبانیکه به زبان دری فارسی شعر سروده اند کم نیستند. اگر مطالعات در سرزمین اناتولی (آسیای صغیر) و آسیای میانه و بین النهرین وحتی شرق آسیا صورت پذیرد تأثیر زبان و ادبیات فارسی دری را در این دیار ها بخوبی میتوان مشاهد کرد.
