قیام 24 حوت سال 1357 خونین هرات به روایت شاهدان عینی :
قیام 24 حوت خونین سال 1357 هرات به روایت شاهدان عینی :
بگفته شاهدان عینی این قیام از قریه ها و روستاها آغاز و بصوب شهر به پیش میرفت . چنانچه هر روز مردم بواسطه ظلم وستم بی حد وحصریکه رژیم (حزب دموکراتیک خلق افغانستان )با ایجاد جو اختناق وفشاربر مردم تا جایکه فضای زندگی را برای مردم هر روزه سخت تر وغیر قابل تحمل تر میگردانیده اند که همه اینها همزمان
با کوتادی هفتم ثور 1357. آغاز گردیده بود چنانچه با شروع کودتا دست بکشتار مردم زدند و چنان بی رحمانه ووحشیانه عمل کردند که تاریخ گذشته افغانستان کمتر مثال آن را بخود دیده - نامردی ها بی مروتی ها تا راج گرهای و غصب املاک مردم بحدی بعد از کودتای هفتم ثور زیاد گردیده بود که هیچکس احساس امنیت نمیکرد و هیچ یک از اقشار مردم در امان نبودند ترس و وحشت در اندک زمانی در همه سرزمین افغانستان سایه افگنده بود طوریکه دکتور حقشناس یکی از نویسندگان دوره جهاد در این باره چنین مینویسد: رعب وترس در اندک زمانی همه جا را فرا گرفته بودو کابوس وحشتناک مرک بر هوا و فضای کشور سایه افگنده دژخیمان ظالم همه جا با نیزه بر دست و ضبط الصوت در زیر بغل جلوه نمائی میکردند و همین که قد و قامت کسی هم در نگاه شان مطلوب نمیخورد فوری اورامیگرفتند و به شکنجه گاهش می بردند یا میکشتند ویادر زیر شکنجه های شان انسانهای مظلوم جان میدادند. این فشارها بر مردم سبب گردید تا
اجبارا مردم در ولسوالی هادر هرات دست به اقدامات عملی زنند و مامورین دولتی از جمله ولسوال ها و سایر مامورین رژیم اگر با مردم همراهی میکردند خوب واگر نمیکردند بنحوی ایشان را از سر راه خود بر میداشتند ولسوالی های چون پشتون زرغون او به، غوریان، زندجان انجیل گذره دراین عرصه از دیگران پیش قدم تر بودند. چنانچه اولین اقدام عملی بمقابل رژیم بگفته همین منابع از قریه (سلیمی) در ولسوالی پشتون زرغون آغاز شد ه که بعد ازان در قریه( ده نو) ولسوالی گذره و قریه (مار آباد) در ولسوالی پشتون زرغون و قریه صبیره در ولسوالی اوبه و در قراء از ولسوالی های غوریان، زندجان انجیل و گذره قیامهای مردمی هر روزیکی پی دیگری شدت بیشتری بخود میگرفته است. چنانچه بمدت کمی مردم توانستند ولسوالی ها را از دست رژیم آزاد سازند ودر روز 23 حوت 1357 مردم هرات با یگدیگر قرار گذاشته بودند که همه مردم از اطراف وولسوالی ها و نواحی شهر هرات به داخل شهر بشکل تظاهرات عمومی حرکت کنند و اگر بتوانند شهر هرات را نیز از دست رژیم آزاد سازند به اساس همین قرار که باهم گذاشته بودند
مردم بوقت موعود همه از اطراف شهر وولسوالی ها بصوب شهر با نعره های تکبیر و بیرق های سبز و الله اکبر گویان بحرکت در آمده و پسته های خرد و کوچک رژیم را با دست خالی بشکل مسالمت آمیزاز سر راه خود برداشته وبه پیش میرفتند. مگر در دو جای در داخل شهر هرات بمقاومت شدیدی روبه روگردیدند یکی در قلعه اختیارالدین (ارک) و دوم در قوماندانی امنیه شهر هرات بوده که آنهم بعد از مدت مقاومت بادادن تلفات از هر دو طرف این دو مرکز را مردم باالاخره نیز تسخیر کردند و تقریباً کل شهر هرات دیگر بدست مردم افتاده بود.. که در این وقت رژیم به فرقه ( زلمی کوت (مرکز اردو) امر اور (آتش) بالای مردم در شهر هرات را داد مگر منصبداران وافسران مسلمان که فرزندان همین مردم بودند از این امر رژیم سر پیچی کردند و اطاعت نه نمودند و بر بالای مردم آتش نگشودند بلکه بر عکس به وابستگان رژیم هجوم آوردند وعدة ای را از پای در آوردند.که در این وقت طیارات جنگی رژیم و شوروی ها از کشور های همسایه افغانستان به پرواز در آمده شهر و مرکز فرقه زلمی کوت از جمله منطقه پل( رنگینه) محل تجمع مردم ودرب قندهار را سخت بمباردمان کردند که بمردم تلفات بسیار سنگینی وارد آمد. ُ
و از طرف دیگر بقوای چهارزرهی از جانب قندهار دستور داده شده بود تا با برافراشتن بیرق های سبز بر بالای تانگها ی زرهی بصوب هرات حرکت کنند و بظاهر جهت فریب مردم چنان نشان دهند که گویا این قوا بکمک مردم آمده و تا با فریب ونیرنگ بتوانند به شهر هرات داخل شوند که این کار همینطور صورت گرفت و قوای زرهی بانیرنگ وفریب از طریق میر داود داخل شهر هرات گردیدند وبمجرد ورود به عملیات جنگی آغاز کردند که بعد از عملیات جنگی وسرکوب مردم تصفیه ها آغاز شد بحدی کشتند که جوی ها وسرک ها وبازار های هرات بخون مردم رنگین گردید تعدادی را که نکشتند دستگیر و شب ها به گورهای دستجمعی زنده ومرده بگور میکردند که در این اواخر گورهای دستجمعی زیادی در هرات کشف گردیده که شاهد مدعی است. مردم که در آن وقت جنگ با تانگ زرهی وماشین های نفربر (بردیم )را بلد نبودند با کارد و شمشیر و سنگ وچوب به
تانگ ها واین عراده جات نظامی حمله میکردند با وجود کشتار بسیار زیادی از مردم بازهم بعضاً مردم با تیل وپترول وفرش و لحاف توانستند بعضی از تانگ ها را به آتش کشند حتی مردم درختان نا جو سر بفلک کشیده خیابانهای هرات را اره کرده جلو روی تانگ ها می انداختند تا اینکه مانع عبور آنها گردند مگر تانگ ها از آنها عبور کرده و مردم را میکشتند ومیرفتند بعد از شکست مردم در حمله عمومی مجبور به عقب نیشنی گردیدند و رژیم مجدد به شهر هرات مسلط شد بعد از تسلط رژیم برشهر هرات کشتار مردم مجدد آغاز گردید وبحد زیادی از مردم را کشتند وحتی مردم را به زنجیر ها بسته کرده طور دستجمعی دفن می نمودند که میتوان گفت که از آغاز قیام تا تسلط مجدد رژیم بر شهر هرات بیست الی بیست پنج هزار نفر از مردم هرات را کشتند که بعد از این کشتارها تاکتیک جنگ مردم با رژیم در هرات عوض گردید و مردم اجباراً بجنگ های پارتیزانی وچریکی روی آوردند و جبهات خرد وکوچکی را تأسیس نمودند و جنگ را به طور دیگری ادامه دادند که خرابی های شهر و قصبات هرات و مزار شهدازیاد در این شهر خود شاهد این مدعی است.
بعد از قیام .24 حوت سال 57 درهرات رژیم دست پاچه شده زمانی این مقا ومت را بهمسایه ها وزمانی به دیگران نسبت میداد..و به بادران خود در اتحاد شوروی التماس میکردند که هر چه زود تر بکمک رژیم نیروی نظامی بفرستند.که بعد از التماس های زیاد شوروی ها تصمیم گرفتند که به افغانستان نیرو نظامی اعزام کنند که درششم جدی سال بعدی (58) دیدید که این تصمیم عملی شد. و افغانستان عملاً اشغال نظامی ارتش سرخ گردید و در واقع قیام 24 حوت 57 هرات کمر رژیم دست نشانده را در افغانستان شکستاند و باعث از هم پاشیدن رژیم گردید که با حضور ارتش شوروی واشغال نظامی افغانستان بازهم رژِیم وحامیانش نتوانستند چیزی را جبران کنند که باالاخره بعد از چندین سال مبارزه و جهاد بی امان ومقدس مردم افغانستان رژِیم دست نشانده وحامیانش ( اتحاد شوروی) را خداوند ج نابود کرد وکشور های زیادی بعد از آن
به آزادی و استقلال خود رسیدند. که همه اینها از بر کت مجاهدت مردم افغانستان وخون پاک شهدای این کشور بوده است مادر حال به استقبال روز 24 حوت میرویم که هنوز هم جنگ در کشور ما از جانب دشمنان کشور ادامه دارد از خداوند بزرگ با دست نیاز التجا داریم تا هرچه زودتر این جنگ ها وبد بختی ها را در کشور ما پایان بخشد وروح شهدا 24 حوت خونین هرات وساییر شهدا کشور ما را شاد داشته وجنت النعیم را جایگاه ایشان گرداند وبه بازماندگان شهدا صبر جمیل واجر عظیمی را عنایت کند بمنه وکرمه آمین یارب العالمین
