ناامید سازی - تعصب ونفرت پراکنی از نظر اسلام مردود است :

 

نا امید سازی – تعصب - و نفرت پراکنی از نظراسلام مردود است :                               

در عرفان اسلامی مردم دوستی و حسن نیت به خلق خدا وامید واری به رحمت حق به اندازه زیاد تاکید وبیان  شده که از توان نوشتن چند سطر کوچک راجع به آن بسنده نمیکند زیرادر(عرفان اسلامی)ما خودنمایی و خودپسندی همیشه مذموم وبد دانسته شده  و نکوهش گردیده چنانجه  گویند: شخصی در سحر از شبی برای ادای نماز تهجد برخواسته بود و چون مردمان دیگر را همه در آن سحر در خواب دید لب به اعتراض گشود که چرا اینان همه در خوابند؟ بزرگی که او را نظاره میکرد در جوابش چنین گفت: ای کاشکی تو هم در خواب میبودی که تا بر مردم که بندگان خداوندج هستند  چنین اعتراض نمیکردی ومولوی جلال الدین محمد بلخی دراین مورد چه زیبا گفته است :                                                                                                                                                                                                                                

ای برادر مزرع نا کشته باش -- کاغذ اسپید نابنوشته باش 

دفتر صوفی سواد و حرف نیست -- جز دل اسپند همچون برف نیست

آسمان شو ابر شو باران ببار -- ناودان بارش کند ناید بکار

 

میبینید چقدر وسعت نظر و همت والا در این دیدگاه و نظر موجود است که هیچگاهی از دید بخالت، حسادت – تعصب - و تنگ نظری و سوء نیت به مردم که عبادالله و عیال الله هستند نمیبیند و جوهر وجود ذاتی انسان را مثبت ارزیابی کرده ولو بطور عارضی در مسیر زندگی  خود به انحرافات هم کشانیده شود به رخش دروازة بازگشت و توبه را بسوی خدا مسدود نمی داند و شرایط توبه و انابه را از او سلب نمی نماید و هیچ کس را اجازه نمیدهد که بعنوان نمایندة خدا مانع بازگشت و انابه بندگان خدا بسوی خدا گردد و دروازة رحمت و غفران خداوندی را بر رخ مردم که بندگان خدا هستند مسدود اعلان نماید و با اعمال فریبکارانة خود سبب مأیوسیت وناامیدی مردم از رحمت و رأفت خداوندی گردد                                                                                                                                             

(قل یا عبادی الذین اسرفواعلی انفسهم لاتقنطوا من رحمته الله ان الله یغفرالذنوب جمیعاً انه هوالغفور الرحیم (سوره زمر آیه 53) 

بگو (از طرف من) ای بندگان من! آنان که زیادتی و اسراف کردید بر نفس های خود ناامید مشوید از رحمت خدا، به تحقیق که خداوند می آمرزد گناهان را همه، به تحقیق او است آمرزگار مهربان.

مفسرین میگویند: این آیه مقام رفیع عفو و رحمت بی پایان حضرت خداوند ارحم الراحمین را اعلان میکند که در حق شدیدترین مریضان (مایوس العلاج) حکم اکسیر شفا را دارد. مشرک ملحد، زندیق، مرتد، یهودی، نصرانی، مجوسی، مبتدع، بدکردار، فاسق و فاجر هر که باشد بعد از اینکه این آیت قرآن کریم را بشنود سببی وجود ندارد که از رحمت و غفران خداوندی مایوس

 و نا امید گردد و  قطع امید نماید؟

 باز آی بازآی هرآنچه هستی باز آی – گرکافر گبر وبت پرستی بازآی  -

 این در گه ما در گهی ناامیدی نیست  -  صدباراگر توبه شکستی باز آی  - والسلام 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد