انسانم آرزواست :

        اگر روابط معنوی و عواطف انسانی را از انسان دور سازیم یقینا
        انسان ارزش انسانی خود را از دست میدهد و او دیگر ماننده
       جمادات وحیوانات درنده بیشتر چیزی نخواهد بود موجودات دوپای که به

       اسم انسان روزانه جنایات متعددی را نسبت بهمنوعان خود انجام میدهند 

       اطفال را میکشند برزنان و کودکان وپیران هیچ نوع رحم وشفقتی ندارند 

       جهان را به آتش میکشند مساجد وعبادتگاها را ویران میسازند وبا اعمال 

       انتحاری وانفجاری خود مردم را نا آرم ساخته وباعث مصیبت برخود و هموطنان

         خود میگردند و صدها وهزارها نوع جنایات ضد بشری دیگری را بدون ترس از 

       خداوندج ومخلوقش انجام میدهند آیا میشود نام شریف انسان را برچنین موجودات 

        دوپای گذاشت ؟ وآنها را انسان خطاب کرد ؟ که خود جای سئوال اساسی دارد ؟ 

       چه انسان قبل از اینکه پیرو دین ویامذهبی باشد باید اولتر از همه انسان بمعنی واقعی آن

          دارای عواطف واحساسات انسانی باشد ورنه دیو وددرا نمیشود انسان خطاب کرد ؟

مظلومیت دخترک معصوم قندهاری :

مظلومیت دخترک معصوم کندهاری : 
دخترک معصوم سرزمینم ؟ چرا هیچ وجدانی را درد نمیگیرد ؟ تا مظلومیت معصومانه تورا درک کند ؟ تابداند که توهم فرزند انسانی ؟ واز همین سرزمین وآب وخاک هستی ؟ وماننده هر انسان دیگری حق حیات حق تعلیم وتربیه – رفتن مکتب ومدرسه – شغل وکارخلاصه زندگی مدنی را داری ؟ چرابرتواینقدر ظلم مضاعف رواداشته میشود یکی بجرم اینکه دختر هستی ودرسرزمینی زندگی میکنی که اطرافش را تروریست های اشغالگر محاصره کردند وهمه حقوق انسانی را از تو وامثال تو سلب کردند ؟ ظلم دیگر اینکه اتهام جنایت آنها نیز بعضا بدون تمیزحق وباطل بتو وامثال تو نیز نسبت داده میشود در حالیکه تو وهمراهنت بیشترین مصیبت ها را تحمل میکنی ؟ وبا سختی ها ورنج ها عمر بسر می بری وماننده کوه مقاومت میکنی وهمه مشکلات ومصیبت هارا تو تحمل میکنی ولی بواسطه اینکه در این سرزمین مظلومان زندگی میکنی دنیا بتوهم رحم نمیکند وبعضا حتی همه مردم کشورت را بدون فرق وتمیز همه را به اتهام تروریزم مورد سرزنش قرار میدهد ؟ پس تو مقاومترین ومظلوم ترین انسان روی کره این خاکی که خداوند خودت وامثالت را درعنایت و حمایت خود حفظ کند وهمیشه زنده وسلامت داشته باشد ای دخترک معصوم سرزمینم ؟ خدا یار ویاورت بادImage may contain: 1 person, standing and outdoor



همه ما در افغانستان پناه برخدا زندگی میکنیم :

 

همه ما در افغانستان  پناه بر خدا زندگی میکنیم :                    

-----------------------------------------------                     

زندگی ما در این کشور بدون کدام  (معیار زندگی ) که مردمان دیگر جهان از نظر – امنیت – آسایش – آرامش – رفاه وغیره ازان برخوردارند سنجیده شده نمیتواند بلکه زندگی ما دراین  وطن بعنوان کشت للمی که اگر فیوضان  رحمت الاهی بانزول باران رحمتش یعنی ( صلح وامنیت ) خدایی اگر میسر گردید میتوانیم در پناه خداوندج درامان بوده وزنده بمانیم ودر غیرآن حیات هر فردی از مردم افغانستان  چه در خانه – در مسجد در مزرعه در بازار درمکتب ودانشگاه در سر کار ووظیفه خلاصه در همه جا خطر آن را تهدید میکند ومسیولین دولتی وامنیتی ما هم از بسکه بحث امنیت برآنها تکرار شده دیگر در قبال این قضیه معافیت حاصل کردند بطور مثال حمله امروز دوشنبه دهم ثور ۹۷ برمردمان ملکی وخبر نگاران که  صورت گرفته  چه توجیه امنیتی میتواند داشته باشد ؟ حمله که باهیچ معیا ر انسانی وحربی ونظامی مطابقت ندارد فقط هدف آن کشتن انسانهای بیگناه وایجاد رعب وحشت و( انارشیزم )  دربین جامعه دیگر چه هدفی  میتواند داشته باشد؟  وزندگی در همین حالت ووضعیت مثال روشنی از زندگی ما مردم در افغانستان است  ؟ والسلام                          

اعلان عملیات نظامی بهاری طالبان زیر نام خندق :

-                   اعلان عملیات نظامی بهاری طالبان زیر نام خندق  :                  

----------------------------------------------------                   

 آغاز عملیات نظامی  طالبان زیرنام خندق در واقع یک جواب سر بالا به تقاضای صلح دولت ومردم افغانستان بوده ونوعی بی اعتنایی به خواسته حامیان جهانی صلح ونشانگر این خواهد بود که فشار لازم وکافی برطالبان وحامیان شان از طرف جامعه جهانی وایالات متحده امریکا هنوز وارد نگردیده طوریکه در اواییل جنگ ضدتروریزم  در زمان مشرف که به زمامداران پاکستان  گفته  شده بود که ( اگر از جنگ بر ضد تروریزم ایالات متحده امریکا  پاکستان حمایت نکند  به عصر حجر برگردانده خواهد شد )  که بعد ازان دیدیم  پاکستان با چرخش ۱۸۰ درجه  اجبارا از اعلان جنگ بر ضد تروریزم امریکا  حمایت خود را بظاهر اعلان  کرد وتایک مدتی هم  انتظار کشید ودر پشت پرده  البته کار های خود را انجام میداد ولی حالا معلوم میشود که به همان اندازه  گذشته هم فشاری بر بالای طالبان وحامیان شان وارد نگردیده است که طالبان مثل همیشه بر طبل جنگ میکوبند وبه هیچ مذاکره حاضر نمیگردند وهیچ نوع انعطافی از خود نشان نمیدهند که ایجاب میکند تا جانب دولت افغانستان به حلوا حلوا دهن خود را شیرین نسازد   زیرا طالبان همان موضعی را که در زمان حاکمیت خود در کابل داشتند هنوز از همان موضع خود عدول نکردند بلکه برهمان موضع گذشته شان  پافشاری دارند پس لازم است تا به امیدهای واهی دل نبندیم تا باعث ضعف مورال  نیروهای نظامی وامنیتی خود نگردیم زیرا همه ما یقین داریم که تا فشار کامل وکافی نظامی در داخل در جبهات جنگ  با کوبیدن مراکز نظامی دشمن وفشار سیاسی واقتصادی از بیرون بر بالای طالبان وحامیان شان وارد نگردد ایجاد صلح وامنیت در کشورما  یک آرزوی بیش نخواهد بود لذا کمر ها را باید همچنان بسته نگهداریم ومثل همیشه مصمم به پیش رویم  والسلام                                      

                                                                           

انسان طفیلی :

  انسان طفیلی :

بفکرم تو انسان قوی ونیرومندی --- نباید که چشم امید بدیگران بندی 
مگر تو از دیگران چه کم داری --- که دائیم به انتظار گوشت قربانی گوسفندی؟

-------------------------------------------------------------------

میگویند ماهیگیری روزانه جند عدد ماهی صید میکرد واز آنها به رفیقش نیز کمک مینمود روزی رفیقش به ماهیگیر گفت : بجای این چند عدد ماهی که بمن کمک میکنی نمی شود تور ویا چنگگ ماهیگیری را بمن بیدا کنی ؟ تا دیگر بار دوش تو نباشم وخودم بتوانم روزی خود را پیدا کنم ؟ و در سیره پیامبر اسلام ص نیز آمده که شخص فقیری بود که میگفت هیج چیزی ندارد پیامبر اسلام به او گفتند در خانه خود برو وببین کدام تکه فرش
ویا ظرفی چیزی نداری؟ آن شخص فکر کرد وگفت: فلان تکه فرش ویا انگشتری را در خانه خود دارم پیامبر اسلام ص به او گفتند : که او رابیاور بعد از اینکه آن شخص تکه ویا انگشتری را آورد توسط خودش آن را فروختند ودرعوضش ریسمان و تیشه به او خریدند وگفتند :.بااین ریسمان وتیشه خاروهیزم جمع کن وببازار بفروش واز این طریق امرار معیشت کن. واو این کار را آغاز کرد و بعد از مدتی وضعیتش تغییر نمود واوتوانست زنذگی خود را خودش اداره کند که این همان چیز ی است که ما امروز متاسفانه آن را گم کرده ایم وبه آن بهاء نمیدهیم ویاکمتر بهاء میدهیم ودر عوض  همه چیز خود را از دیگران میخواهیم در حالیکه ممکن است در شرا ئیط موجود کمک های دیگران بما مفید وضروری باشد ولی در دراز مدت ا ثرات منفی خود را نیز خواهد داشت واز جمله نتائیج اولی آن این خواهد بود که مارا طفیلی ببار می آورد که هیجگاهی نتوانیم بپای خود به ایستیم وبخود متکی باشیم ؟ والسلام