ایجاب میکند تا از حرکت صلح طلبانه مردم شریف هلمندسایر مردم افغانستان نیز حمایت کنند :

ایجاب میکند تا ازحرکت صلح طلبانه اهالی شریف هلمند سایر مردم افغانستان نیز حمایت کنند :
طوریکه اطلاع دارید از یکهفته به این سو از جانب مردم صلح دوست وصبور ولایت هلمند یک حرکت مدنی به شمول برادران وخواهران دانشجویان – جوانان وسایر اقشار هلمندی ما آغاز گردیده وامروز اعلان کردند که به اعتصاب غذایی خود تا برآورده شدن خواسته های برحق شان ادامه خواهند داد که این حرکت شان قابل ستایش وتقدیر است . وسایر مردم افغانستان در سایر ولایات میبایست حالت را که امروز اهالی متدین وشریف هلمند وسایر مناطق که زیر فشار جنگ – انتحار وانفجار قرار دارند وروزانه فرزندان خود را قربانی میدهند واز کار وزندگی بواسطه فشار جنگ دور ماندند وتعداد زیادی از خانواده ها ی شان آواره گردیدند حالت ووضعیت شان را بخوبی درک نموده وبا آنها احساس همدردی وهمنوایی کنند چه همه مردم افغانستان اعضای یک خانواده ای بنام (افغانستان ) برادران وخوهران یگدیگرند که باید در غم وشادی مصیبت وسختی در کنار یگدیگر قرار گیرند واز این حرکت مدنی عزیزان خود در هلمند حمایت همه جانبه نمایند وراه مبارزه ضد جنگی را که عزیزان هلمندی ما آغاز گر آن گردیدند که معقول ترین وباحق ترین راه صواب است ایشان را همراهی کرده وتنها نگذارند ویقینا که این خود میتواند یکی ازموثرترین راه های
وقایه ازجنگ وجلوگیری از ادامه ناگوارآن باشد که با بلند رفتن سطح شعور جامعه ومردم افغانستان میتواند نقش مهم واساسی خود را درراه جلوگیری ازجنگ وادامه ناگوار آن بازی کند - زیرا جامعه روشن وحساس بافشار همه جانبه بالای رهبران جنگی وسیا ستمداران خود میتوانند ازوقوع جنگ ها وادامه ناگوار آن جلوگیری کرده ودر اسرع وقت ان شاء الله جنگ را خاتمه دهند : چنانچه میگویند درجریان جنگ امریکا با ویتنام این تظاهرات وسیع وفشار همه جانبه مردم امریکا بوده که باالاخره دولت وقت امریکا را وادار بخروج ازویتنام کرده وسبب توقف جنگ گردیده که در افغانستان نیزبا استفاده از تجارب ملت های دیگر میتوان با فشار همه جانبه بر بالای جنگ طلبان ومخالفان صلح آنها را بافشار بنحوی وادار ساخت تا از جنگ دست برداشته وبصلح تن در دهند.والله ولی التوفیق والمستعان .باعرض حرمت

Like

ایجاب رعایت بازگشت داوطلبانه مهاجرین وآوارگان :

ایجاب رعایت باز گشت داوطلبانه مهاجرین وآوارگان از سوی
کشورهای منطقه و جهان وکمشنری عالی سازمان ملل متحد :
-------------------------------------------------------
طوریکه بهمه واضح وروشن است امروز زندگی هر جامعه وملتی در جهان بدون همکاری ورابطه با سائیرجهان وکشور های مختلف منطقه وفرامنطقه بطور مستقلانه امکان پزیر نبوده و دنیای امروزی ما دنیای روابط و همکاری¬های متقابل میان دولت ها وملت ها بخصوص در عرصه های انسانی از همه بیشتر بوده چنانچه کسی نمی¬تواند از نقش همکاری¬های منطقوی و بین¬المللی میان کشورها و دولت¬ها ورسیدگی بوضعیت جنگ زده ها وسایر عرصه ها ی مصیبت بار طبعی ماننده زلزله ها سیلاب ها طوفان ها قحطی ها آفات های طبعی وانواع مختلف دیگر انکار ورزد تا جایئکه می¬توان ادعا کرد: که هیچ کشور و ملتی دردنیا نمی¬تواند بتنهایی بدون روابط حسنه و همکاری های متقابل با دیگر کشورها زندگی کاملاً مستقلانه داشته باشد واز کمک های انسانی دیگران بی نیاز باشد زیرا خواهی نخواهی هر کشورمصیبت زده ای نسبت به کشورهای توانا تر بنحوی احساس ضرورت بکمک و نیازمندی داشته . چه زیبا و خوب می¬بود که اگر این روابط وکمک ها وهمکاریها میان کشورهای جهان با یکدیگر بر اساس حسن نیت -حس انسان دوستی - تساند اجتماعی - تفاهم و همکاریها برابری و برادری استوار بودی و هیچ کشوری نسبت به کشور دیگری بدون در نظرداشت فقر وغنا مندی خود احساس غرور وبرتری و یا ذلت وکمتری نکردی و از دید انسانی، خوشبینی - تفاهم و همکاری بشری با یکدیگر دارای چنین روابط انسانی وهمکاری های متقابل بودی و در نهایت انسان ها بتوانیستی از این طریق در جهان عاری از کشمکش ها و تنش ها زندگی کرده و خوشبختی¬ها را همه صاحب شدی! امروز متاسفانه منطقه ما (جهان اسلام ) بیشتر از همه گرفتار انواع مشکلات ها ومصیبتها - جنگ ها وخون ریزی ها وبحران مهاجرت ها ی اجباری از مدتی بدین طرف گرفتار بوده وبه علت شرائیط ناگوار که در منطقه ما حاکم است که وضعیت (افغانستان سوریه عراق وسائیر کشور های خاور میانه وغیره ) خود گواه چنین حالت مظلومانه است ومتاسفانه مردمان این کشورها هم احیانا مجبور میگردند تا سرزمین اصلی خودها را ترک ورها کرده و به مناطق دیگردنیا مها جر وآواره شوند که در این میان بعضی ازآنها کشور های اروپائی - کانادا وامریکا را نیز انتخاب میکنند که شایسته است تا از کشور های مهاجر پزیر منطقه وکشورهای اروپائی وسایرین مثلیکه تاحالا تحمل وحوصله کردند تقدیر نموده وامید واربود تا از سعه صدر وحوصله مندی بیشتری در مقابل این مهاجرین وآوارگان از خود نشان دهند بلکه بیشتر از همه در مهار بحرانها وجنگ های خانمان سوز عطف توجه نمایند تا باقطع دستان تروریست ها وختم جنگ ها امنیت وصلح دایمی در منطقه شان بر قرار گردد واز نظر انسانی بطور موقت هم اگر شده به این آوارگان جنگ زده کمک وهمکاری بیشتری داشته باشند تازمانیکه اینها بتوانند با تامین صلح وامنیت در کشورهای اصلی شان بشکل داوطلبانه راهی دیار اصلی خود گردند زیرا مردمانیکه این راه های سخت مهاجرت وآوارگی ها را انتخاب کردند و اکثرا شرائیط سخت را پشت سر گذشتاندند وازتلفات انسانی وازجمله از دست دادن اعضای فامیل وهمراهان خود نیز در این راه قربانی های فراوانی داده اند که حس بشر دوستی وعطوفت انسانی حکم میکند که با آنها همکاری وهمنوا یی بیشتری تاحل مشکل شان صورت گیرد وبطور اجباری در شرایط موجود باز گردانده نشوند بلکه همان اصل باز گشت داوطلبانه که همه با آن اتفاق نظر داریم در قسمت همه آوارگان رعایت گردیده وبه زور واجبار از محل اقامت شان اخراج نگردند . والسلام "

.

اجلاس صلح افغانستان در ازبکستان :

اجلاس صلح افغانستان در ازبکستان :                                              

اگر همسایگان ما صمیمانه جهت ایجاد صلح وتامین امنیت با افغانستان کمک ویاری کنند تاافغانستان بتواند بصلح دائمی وپا یداربرسد ( که ان شاء الله خواهد رسید) اثرات مثبت صلح وثبات را کشورهای منطقه وهمسایه ما بصورت محسوس ومثبتی خواهند دید. واگر خدای ناخواسته بی ثباتی وجنگ در افغانستان همچنان ادامه پیداکند  اثرات منفی جنگ در کشورهای همسایه ومنطقه بی تاثیر نخواهد بود. که بارز ترین وروشن ترین اثرات مثبت صلح وثبات در افغانستان برای همسایگانش  باز گشت میلیون ها مهاجر از این کشورها به افغانستان ورونق تجارت میان افغانستان واین کشورها وانتقال انرژی برق وگاز از کشورهای همسایه شمالی بکشورهای همسایه های جنوبی وغربی افغانستان از جمله پاکستان وهند وجمهوری ا- ایران خواهد بود وسبب افزایش واردات وصادرات به افغانستان واز افغانستان به این کشورها ورونق ترانسپورت وترانزیت زمینی میان همه آنها وامتداد ووصل خط آهن وپیوست شدن کشورهای همسایه جنوبی وغربی افغانستان از طریق راه زمینی بکشورهای آسیای میانه وکشور های آسیای میانه به این کشورها واز طریق آنها بکشورهای شرق میانه وکشورهای عربی وترکیه وجنوب آسیا را  در بر میگیردخواهد بود. که همه اینها باعث رونق اقتصادی کشور های همسایه وافغانستان خواهد گردید .                                                                                                     

که اگر یک محاسبه سطحی انجام دهیم خواهیم دید  با وجود نا امنی های موجود بازهم سطح صادرات کشورهای همسایه به افغانستان چند صد برابر نسبت بگذشته ها افزایش داشته وبازارهای افغانستان مملو از محصولات کشورهای همسایه است.که اکر صلح پایدار وثبات دائمی در افغانستان تامین گردد از نظر اقتصادی منفعت های خوبی اقتصادی نصیب همسایه های ما خواهد شد چه افغانستان ازنظر موقعیت جغرافیائی که دارد میتواند راه وصل آسیای میانه به جنوب غرب آسیا وشرق میانه بحساب رود وامروز دیگر بهمه روشن گردیده که راه زمینی طبعی وارزان برای آسیای میانه به کشورهای جنوب غرب آسیا چون هند وپاکستان وکشورهای شرق میانه چون ترکیه ایران وکشورهای عربی از طریق افغانستان وکشورهای همسایه آن ممکن ومیسر است واگر کشورهای همسایه شمالی ما چون تاجیکستان ازبکستان وترکمنستان خواسته باشند انرژی طبعی گاز وبرق آبی تولید شده و ارزان خود را ببازارهای منطقه وجهان عرضه کنند ارزانترین وطبعیترین راه برای نیل به این هدف افغانستان خواهد بود  موقعیت ترانزیتی وترانسپورت زمینی که افغانستان در منطقه بین آسیای مرکزی وآسیای جنوبی وشرق میانه دارد از نظر هیچ کار شناس وصاحب نظری پوشیده نیست که از این جهت میتوان گفت: صلح وثبات در افغانستان نه تنها برای افغانستان اهمیت دارد بلکه باموقعیت که افغانستان صاحب است میتواند کلید صلح وثبات وسبب رونق اقتصادی در منطقه وحتی در جهان باشد که این واقعیت را جهان وکشورهای منطقه وهمسایه ما همه بخوبی میدانند .

 لذا طوریکه خوانندگان عزیز ما  اطلاع دارند در این هفته جمهوری ازبکستان میزبان اجلاس صلح افغانستان خواهد گردید که لازم بنظر میرسد تا از ابتکار این کشورهمسایه  استقبال گرمی صورت گیرد و از قراین فهمیده میشود واز رسانه ها نیز شنیده شده که در کنفرانس  ازبکستان اکثر کشورهای منطقه بشمول نمایندگانی از کشور های اروبایی – اتحادیه اروبا – ایالات متحده امریکا –فدراتیف روسیه –جمهوری ترکیه جمهوری اسلامی ایران کشور هندوستان وکشورهای آسیای مرکزی – عربستان سعودی وملل متحد وغیره همه  شرکت خواهند کردوکنفرانس توسط رءسای جمهور دوکشور افغانستان وازبکستان اداره ورهبری خواهد شد .فرق این اجلاس با اجلاس های دیگر که در ارتباط بصلح افغانستان تا حالا دایر گردیده در این خواهد بود که این کنفرانس بعد از کنفرانس کابل که در آن موضع افغانستان در ارتباط به ایجاد صلح در کشور واضح وروشن بیان  گردیده وامتیازات بسیار مهمی نیز برای مخالفین در نظر گرفته شده  دایرمیگردد واز جانب دیگرممکن تاحدی اعمال فشار برطالبان وحامیان شان از طرف جامعه جهانی وکشورهای حامی صلح در نظرگرفته شود که  در آینده اعمال گردد ونمایندگان دوقدرت بزرگ ایلات متحده امریکا ووفدراتیف روسیه نیز بسیار مهم است که دراین  اجلاس شرکت خواهند کرد واگر طالبان وحامیان شان به فراخوان ایجاد صلح در افغانستان تن درندهند بعد ازکنفرانس چه اقداماتی از جانب جامعه جهانی وکشورهای حامی صلح وملل متحد در نظرگرفته خواهد شد تا انجام  شود ؟ که این بسیار مهم بنظر میرسد  وایجاب تعهد بیشتر جامعه جهانی وکشور های حامی صلح را نیز مینماید  که در صورت عدم جواب مثبت به فراخوان صلح از جانب طالبان وحامیان شان چه اقدامات بعدی  در آینده صورت خواهد گرفت ؟ و تطبیق واجراء خواهد شد ؟ یعنی اگر طالبان وحامیان شان به فراخوان صلح حاضر نشوند جامعه جهانی وکشور های حامی صلح وملل متحد در قبال طالبان وحامیان شان چه اقدامات اجرایی را انجام خواهند داد ؟ والسلام   

لزوم استقبال از حل مسالمت آمیز تنش میان حکومت وحدت ملی وولایت بلخ :

 لزوم استقبال از حل مسالمت آمیزتنش میان حکومت وحدت ملی  و ولایت بلخ :.

محققین علوم سیاسی  میگویند یکی ازمفاهیم و معانی سیاست اداره امور کشور ویاکشور داری است ازاین جهت سیاست موفق به آن سیاست  گفته میشود  که حاکمان و سیاست مداران آن کشور بتوانند خود را از بحرانهای سیا سی ومشکلات بغرنج میهنی بیرون کشند نه اینکه خودشان در داخل بحران ها دست وپا زنند وهمه انرژی شان بیهوده مصرف گردد و باالآ خره بشکل

(دور وتلسلسل ) باطل  بعد از مدتی  بازدرسر جای اولی خود قرارگیرند چنانچه که همه میدانیم درشرائیط که انتخابات ریاست جمهوری کشور ما در سال 1393  به بمبست برخورد نمود به اساس ایجاب منافع عالی کشور ومصلحت ملی وبین الملی ضرورت ایجاب  تشکیل حکومت وحدت ملی درکشور بواسطه همین مصلحت ملی بمیان آمد چنانچه که  ازنامش نیز همین مفهوم هویدا است وفلسفه وجودیش بواسطه حفظ وحدت ملی وجلوگیری از اختلاف ونفاق ملی بوده که بمیان آمده  است طوریکه در مقدمه موافقتنامه که میان دوتیم انتخاباتی درهمان زمان  (یعنی تاریخ  29 سنبله 1393 )در مورد ساختارحکومت وحدت ملی ازان تذکر رفته است  درمقدمه آن موافقتنامه چنین میخوانیم :(افغانستان در این مقطع خاص تاریخی خود به یک حکومت مشروع و کارا نیاز دارد که به تطبیق نمودن یک برنامه همه جانبه اصلاحات در راستای توانمندسازی مردم افغانستان متعهد باشد، تا در نتیجه‌ی آن ارزش‌های قانون اساسی در زندگی روزمره‌ مردم افغانستان محقق گردد. همکاری واقعی سیاسی میان رییس جمهور و رییس اجرایی، تحت قیادت رییس جمهور، باعث تحکیم ثبات در کشور می‌گردد. حکومت وحدت ملی با پایبندی به اجماع سیاسی و تعهد به اصلاحات و تصمیم گیری مشترک، آرمان های مردم افغانستان را که برای تامین صلح، ثبات، امنیت، حاکمیت قانون، عدالت، رشد اقتصادی و عرضه خدمات، با توجه خاص به زنان، جوانان، علمای کرام و اشخاص آسیب پذیر، برآورده می‌سازد. بر علاوه، این توافقنامه بر نیاز به مشارکت واقعی و هدفمند و همکاری موثر در امور حکومت، به شمول طرح و تطبیق اصلاحات مبتنی می‌باشد

این موافقتنامه به تنهایی خود نمی‌تواند رابطه میان رییس جمهور و رییس اجرایی را به صورت کامل تعریف کند. بلکه این رابطه باید در نتیجه تعهد هردو جانب به مشارکت، تعاون، همکاری و مهم‌تر از همه، مسئولیت پذیری در برابر مردم افغانستان تعریف گردد. رییس جمهور و رییس اجرایی متعهد و مکلف به کار مشترک با روحیه همکاری با یکدیگر می‌باشند ) طوریکه میبینید دراین تعهد نامه (طرفین ) یعنی رئیس جمهور ورئیس اجرائیه کشور جهت حل مشکلات کشور بهمکاری با یگدیگر مکلف گردیده اند وقبل از بروز هرمشکلات وبحران باید برای جلوگیری ازان با همکاری یگدیگر اقدام بموقع نمایند ونگزارند تامردم افغانستان از این بیشتر مایوس گردند لذا بعد ازایجاد جریانات  که در در ولایت  بلخ  (مزار شریف) ایجاد شد توقع برده میشد ولازم وضروری هم  بنظر میرسید تاجهت حل این مشکل هرچه زود تر اقدامات مقتضی صورت گیرد وبه قناعت جوانب ذیدخل برداخته شود و الحمد لله که با اقدامات بموقع که از جانب حکومت وحدت ملی صورت گرفت این موضوع از طریق مسالمت آمیزی حل وفصل گردید که بایست از سعه صبر طرفین وهمکاری همه جانبه شان قدر دانی شود که طرفین توانستند با تدویر جلسات چند خود شان بدون مداخله دیگران به نتیجه برسند که کار بسیار نیک وقابل ستایش بود که برای همه از خداوندج توفیقات مزیدی را خواهانیم  والله ولی التوفیق والمستعان – سید محمد خیرخواه

کمبود ظرفیت سیاسیون کشور ما :

ضعف وکمبود ظرفیت سیاسیون کشور ما :                                          

 در کشور ما هر سر وسرداری فکر جداگانه در کله ومغزخود دارد که میپروراند و کمتر حاضراست تا این اندیشه وفکر خودرا  با افکار دیگران شریک وسهیم سازد بلکه میخواهد خودش در مقابل چالش ها ونا همگونیها ونا هنجاریها به تنهایی به موفقیت وپیروزی برسد ونتیجه این طرز دید را درکشمکشهای سیاسی و وضعیت موجود جناح های قدرت در کشور خود بخوبی و و ضوح میتوان مشاهده کرد وبه تعبیر دیگری میتوان چنین  گفت : که کشمکش های داخلی بین جناح های موجود دربالای قدرت سیاسی  در افغانستان بیشتر  بر اساس همین فکرواندیشه ( انحصار گرایانه ) استوار بوده و بیشتر به مسابقه بزکشی وپهلوانی  شباهت دارد  که هرکس وهر جناح داخل قدرت میخواهد بتنهائی قهرمان میدان شود وکسی دیگری در این پیروزی با او شریک  نباشد در حالیکه امروز در دنیای سیاست  دربین موتلفین سیاسی تعامل دیگری مروج است که برعکس این نظریه انحصاری  وطرز فکر استوار است و مبارزات سیاسی در جهان معاصر بیشتر شبیه به بازی فوتبال   بشکل تیمی بازی میشود نه بشکل پهلوانی وبه تنهائی – بلکه هرتیمی به هم تیمی خود پاس وموقع میدهد تا بازی کند وباالاخره اگر برنده بازی هم داشته باشند تیم بطور دستجمعی برنده بازی میشود نه پهلوان - اگرما در تاریخ گذشته کشور خود هم   نظرکوتاه به اندازیم خواهیم دید که در تاریخ گذشته افغانستان نیز از زمان تشکیل دولتی بنام افغانستان طرز  همفکری وهمنوائی  جایگاه چندانی بین سران ونخبگان کشور ما  نداشته است وهرکس وهر سرو سرداری زور میزده  وانرژی صرف میکرده تا بتنهائی برنده بازی وپیروز  میدان شود بلکه همیشه یک نوع ترس وهراس از رقباء و سران سیاسی وسران قبائیل کشور همیشه موجود بوده  که بگواهی تاریخ موئسس افغانستان ( احمدشاه بابا ابدالی ) زمانیکه قدرت را در کشور بدست گرفت بامشکلات سران قبائیل دیگر روبه رو بود  چنانچه تاریخ نویس مشهور انگلیسی بنام الفنستون در این رابطه چنین مینگارد :( آنان یعنی افغانها هرگیز زیر فرمان یک پادشاه خودی متحد نشده بودند وچنان در میان خود شیفته برابری بودند که برای شان برتر دیدن یکی از افراد ملت خود شان دشوار تر بود تا گردن نهادن بربیداد یک ارباب بیگانه وخارجی  ) و بر همین مبنا بوده که احمدشاه ابدالی موئسس افغانستان رویه تعامل ومدارا را با خانان وسران قبائیل دیگر تا آخرین روز های حکومتش در حد امکان حفظ کرده ورضائیت خاطر آنان را به هرنحویکه ممکن میبوده در نظر داشته است واین روش انحصارگری فکری  وعملی بعد از کودتای ۲۶ سرطان ۱۳۵۲ محمد داود خان بهمکاری رفقای چپیش در مقابل پادشاه سابق افغانستان. که بعد از تصاحب قدرت  بتنهاپی خود هم رییس جمهور هم صدر اعظم هم وزیر خارجه وهم وزیر دفاع بود وبعد ازدوره سردار محمد داود خان باز   یاکشمکش های  موجود بین جناح های حزب دموکراتیک خلق ( پرچم – وخلق ) که در بین خود همیشه  داشتند این روش ادامه یافت وباز بعد از بقدرت رسیدن جناح های مجاهدین که اکثر گروها  که شریک دولت بودند  بادولت میجنگیدند ( صدر اعظم با رییس جمهور  ) اینها همه خوب میتواند تبلور عینی از چنین طرز دیدی باشد . که متاسفانه  امروز هم  میبینیم به اساس همین طرز دید  در کشورما  هیچکس وهیچ گروهی بحق خود قناعت نکرده وندارد وخود را مستحق تر از آنچه که در دست واختیارخود دارد میداند وادعای ضایع شدن حق خویش را  همیشه دارد ؟ ولی  زمانیکه قدرت را تصاحب کند باز خودش به دیگران هیچ حقی را قائیل نمیگردد وحتی خودش هم شاکی میباشد ؟ در حالیکه چنین رویه وتعاملی اگر از حق وعدالت دور هم باشد برایش فرق نمیکند ؟ لذا  همه جناح های سیاسی کشور ما  بایست فراموش نکنند و بخاطر داشته باشند که افغانستان هیچ زمانی موفق وآرام نخواهد شد تا اینکه این طرز دید تغییر نکند  و یگدیگر پذیری - صبر وحوصله مندی وتامین عدالت اجتماعی  در قدرت سیاسی  در فکر  مردم وسران ورهبران سیاسی  کشور ما حاکم وجایگزین  نگرد د وهر کس وهر گروهی به حق وحقوق دیگران مثل حق وحقوق خود احترام قائیل نباشد  وبمصداق حدیث پیامبربزرگ اسلام ( ص ) که در این باره چنین میفرمایند : مسلمان کاملی گفته نمیشود آن کسی ویا کسانیکه آن چیز های  را که  بخود سزاوار و میپسندد به دیگران سزاوار ندانسته و نپسندند  .

 ( لا یومن احدکم حتی یحب لاخیه ما یحب لنفسه  اوکما قال علیه الصلاه والسلام ) باعرض احترام